Γλυκό τη νιότης μου πουλί
πρώτο φιλί πρώτο σκαλί
τι άδεια που ’ναι η κορυφή
κι η μοναξιά μεγάλη
τώρα που έφτασα ως εδώ
πως θα ’θελα να κατεβώ
κι από το πρώτο το σκαλί
να ξαναρχίσω πάλι
Γλυκό της νιότης μου πουλί
πρώτο φιλί πρώτο σκαλί
απ’ την κορφή με προσκαλεί
σα να με περιμένει
με βρήκε χιόνι στα ψηλά
η νύχτα πια δε μου μιλά
ο ήλιος δε χαμογελά
κι η γη δε με ζεσταίνει
Αχ νιότη μου, αχ νιότη μου
θυμάσαι που πεινάγαμε
με την καρδιά γελάγαμε
με την καρδιά γελάγαμε
Αχ νιότη μου, αχ νιότη μου
ξανάνοιξε το κρίνο σου
να βρω το γέλιο εκείνο σου.
|
Glikó ti niótis mu pulí
próto filí próto skalí
ti ádia pu ’ne i korifí
ki i monaksiá megáli
tóra pu éftasa os edó
pos tha ’thela na katevó
ki apó to próto to skalí
na ksanarchíso páli
Glikó tis niótis mu pulí
próto filí próto skalí
ap’ tin korfí me proskali
sa na me periméni
me vríke chióni sta psilá
i níchta pia de mu milá
o ílios de chamogelá
ki i gi de me zesteni
Ach nióti mu, ach nióti mu
thimáse pu pinágame
me tin kardiá gelágame
me tin kardiá gelágame
Ach nióti mu, ach nióti mu
ksanánikse to kríno su
na vro to gélio ekino su.
|