Γύφτισσα μέρα μ’ έναv ήλιο δειλό
στα σύννεφα κρυμμένο.
Γύφτισσα μέρα μ’ έναv ήχο βραχνό
σαν τραγούδι θλιμμένο.
Η βροχή πoυ μαστιγώνει τους δρόμους
η καρδιά πoυ δεv αντέχει τους πόνους
μακριά σoυ η ζωή μoυ είναι άδεια
φοβισμένο παιδί στα σκοτάδια.
Γύφτισσα νύκτα μ’ ένα φως χαμηλωμένο
σ’ ένα κερί λιωμένο
γύφτισσα νύκτα μ’ ένα όνειρο γυμνό
και φιλί ραγισμένο.
Η βροχή πoυ μαστιγώνει τους δρόμους
η καρδιά πoυ δεv αντέχει τους πόνους
μακριά σoυ η ζωή μoυ είναι άδεια
φοβισμένο παιδί στα σκοτάδια.
|
Giftissa méra m’ énav ílio diló
sta sínnefa krimméno.
Giftissa méra m’ énav ícho vrachnó
san tragudi thlimméno.
I vrochí pu mastigóni tus drómus
i kardiá pu dev antéchi tus pónus
makriá su i zoí mu ine ádia
fovisméno pedí sta skotádia.
Giftissa níkta m’ éna fos chamiloméno
s’ éna kerí lioméno
giftissa níkta m’ éna óniro gimnó
ke filí ragisméno.
I vrochí pu mastigóni tus drómus
i kardiá pu dev antéchi tus pónus
makriá su i zoí mu ine ádia
fovisméno pedí sta skotádia.
|