Ρούχα από χώμα και νερό προτού φορέσεις
ήμουν μαζί σου σ’ έναν άλλο ουρανό
κι αν ξέχασες τον δρόμο είμαι εδώ
να σου θυμίσω τα παλιά να μην πονέσεις
Γυναίκα είσαι ζωή
απ’ τη φωτιά των άστρων
απ’ του Ήλιου το φιλί
πνοή του ανέμου, ανάσα μου
τραγούδι σε γιορτή
Κατέβηκα μαζί σου μέχρι εδώ
όνειρο φαίνεται παλιό και ξεχασμένο
έκρυψες φως μέσα σε σώμα μυστικό
κράτησα μνήμες που με φέρανε κοντά σου
Γυναίκα είσαι ζωή
απ’ τη φωτιά των άστρων
απ’ του Ήλιου το φιλί
πνοή του ανέμου, ανάσα μου
τραγούδι σε γιορτή
|
Rucha apó chóma ke neró protu forésis
ímun mazí su s’ énan állo uranó
ki an kséchases ton drómo ime edó
na su thimíso ta paliá na min ponésis
Gineka ise zoí
ap’ ti fotiá ton ástron
ap’ tu Ήliu to filí
pnoí tu anému, anása mu
tragudi se giortí
Katévika mazí su méchri edó
óniro fenete palió ke ksechasméno
ékripses fos mésa se sóma mistikó
krátisa mnímes pu me férane kontá su
Gineka ise zoí
ap’ ti fotiá ton ástron
ap’ tu Ήliu to filí
pnoí tu anému, anása mu
tragudi se giortí
|