Παραπονιέσαι ότι έγινα μπεκρής
κι ας φταις εσύ που έχω πιάσει το ποτήρι
όμως αν θέλεις θα το κόψω το κρασί
εγώ ποτέ μου δε σου χάλασα χατίρι
Εγώ θα κόψω το κρασί
για σένα αγάπη μου χρυσή
εγώ θα κόψω το κρασί
για σένα μόνο
αφού στα χείλη σου τα δυο
μπορώ αχόρταγα να πιω
απ’ το κρασί που μόλις πίνω
ξανανιώνω
Εγώ θα κόψω το κρασί
αφού το θέλησες εσύ
λόγω τιμής ποτέ μου πια
δεν ξαναπίνω
εγώ θα κόψω το κρασί
αλλά βοήθα με κι εσύ
στην αγκαλιά σου κάθε πόνο μου
να σβήνω
Κάθε ποτήρι σαν το πίνω μοναχός
χωρίς να βλέπω τα ολόγλυκα σου μάτια
φαρμάκι γίνεται και στάζει συνεχώς
μες στη καρδιά μου που την έκανες κομμάτια
|
Paraponiése óti égina bekrís
ki as ftes esí pu écho piási to potíri
ómos an thélis tha to kópso to krasí
egó poté mu de su chálasa chatíri
Egó tha kópso to krasí
gia séna agápi mu chrisí
egó tha kópso to krasí
gia séna móno
afu sta chili su ta dio
boró achórtaga na pio
ap’ to krasí pu mólis píno
ksananióno
Egó tha kópso to krasí
afu to thélises esí
lógo timís poté mu pia
den ksanapíno
egó tha kópso to krasí
allá voítha me ki esí
stin agkaliá su káthe póno mu
na svíno
Káthe potíri san to píno monachós
chorís na vlépo ta ológlika su mátia
farmáki ginete ke stázi sinechós
mes sti kardiá mu pu tin ékanes kommátia
|