Μια φορά στη Σενεγάλη
με στριμώξανε δυο Γάλλοι
και αστράψαν τα μαχαίρια τους για χάρη μου.
Κι είπα μέσα μου η γυναίκα:
“Δεν `πα να ’ναι κι άλλοι δέκα,
ακριβά θα το πουλήσω το τομάρι μου”.
Μια φορά στη Σιγκαπούρη
σ’ ένα στέκι, σ’ ένα αχούρι
μπήκαν δύο βαρεμένοι να τα σπάσουνε.
Και τους είπα: “Αγοράκια,
δεν γεννήθηκαν τ’ αντράκια
στην καμπούρα τη δικιά μου να ξεσπάσουνε”.
Μα όταν παίρνει και νυχτώνει στον φωταγωγό,
μέσα σ’ ένα σπίτι μόνη μ’ όλα μου τα εγώ
να γυρίζουνε
να σφυρίζουνε
να μ’ αρχίζουνε στο ψιλό.
Γεια σου ρε Γωγώ
στον φωταγωγό,
τι θα φάμε σήμερα,
ποιον έχουμε αρχηγό;
Γεια σου ρε Γωγώ,
όλα σου τα εγώ
στον φωταγωγό
σε βγάζουν ναυαγό.
Ένα βράδυ στο Πεκίνο
με ποτίσαν από κείνο
κι είδα τον Χριστό φαντάρο και φοβήθηκα.
Στην ομίχλη, στην αιθάλη,
μ’ έναν ήλιο στο κεφάλι,
φάτσα φόρα με τον χάρο κι αναστήθηκα.
Μια φορά στη Γιοκοχάμα
λες και το ’χα κάνει τάμα,
ήπια τέσσερις φιάλες δηλητήριο.
Κι απ’ τα τέσσερα σημεία
πλάκωσ’ η αστυνομία,
κι ευτυχώς που ’χα μαζί μου διαβατήριο.
|
Mia forá sti Senegáli
me strimóksane dio Gálli
ke astrápsan ta macheria tus gia chári mu.
Ki ipa mésa mu i gineka:
“Den `pa na ’ne ki álli déka,
akrivá tha to pulíso to tomári mu”.
Mia forá sti Sigkapuri
s’ éna stéki, s’ éna achuri
bíkan dío vareméni na ta spásune.
Ke tus ipa: “Agorákia,
den genníthikan t’ antrákia
stin kabura ti dikiá mu na ksespásune”.
Ma ótan perni ke nichtóni ston fotagogó,
mésa s’ éna spíti móni m’ óla mu ta egó
na girízune
na sfirízune
na m’ archízune sto psiló.
Gia su re Gogó
ston fotagogó,
ti tha fáme símera,
pion échume archigó;
Gia su re Gogó,
óla su ta egó
ston fotagogó
se vgázun nafagó.
Έna vrádi sto Pekíno
me potísan apó kino
ki ida ton Christó fantáro ke fovíthika.
Stin omíchli, stin etháli,
m’ énan ílio sto kefáli,
fátsa fóra me ton cháro ki anastíthika.
Mia forá sti Giokocháma
les ke to ’cha káni táma,
ípia tésseris fiáles dilitírio.
Ki ap’ ta téssera simia
plákos’ i astinomía,
ki eftichós pu ’cha mazí mu diavatírio.
|