Δεν είν’ τα μάτια σου μεγάλα,
τόσο βαθιά και γαλανά,
είν’ η αγάπη που τα κάνει
όλα αληθινά.
Δεν είν’ τα λόγια σου σπουδαία,
λόγια απλά, καθημερινά,
μα είν’ η αγάπη που τα κάνει
όλα αληθινά.
Η αγάπη όλα τα υπομένει,
η αγάπη όλα τα ελπίζει.
Δίνει ζωή στην οικουμένη
κι η γη γυρίζει κι η γη γυρίζει.
Είσαι κι εσύ μιας αυγής λουλούδι,
κάτι που εφήμερα περνά,
μα είν’ η αγάπη που τα κάνει
όλα αληθινά.
Είναι τα λάθη σου μεγάλα
και κάθε λάθος σου πονά,
μα είν’ η αγάπη που τα κάνει
όλα αληθινά.
Δεν ξέρει η αγάπη μοιρολόι,
αρχή και τέλος δε γνωρίζει.
Χτυπάει τ’ αόρατο ρολόι
κι η γη γυρίζει κι η γη γυρίζει.
Η αγάπη όλα τα υπομένει,
η αγάπη όλα τα ελπίζει.
Δίνει ζωή στην οικουμένη
κι η γη γυρίζει κι η γη γυρίζει.
|
Den in’ ta mátia su megála,
tóso vathiá ke galaná,
in’ i agápi pu ta káni
óla alithiná.
Den in’ ta lógia su spudea,
lógia aplá, kathimeriná,
ma in’ i agápi pu ta káni
óla alithiná.
I agápi óla ta ipoméni,
i agápi óla ta elpízi.
Díni zoí stin ikuméni
ki i gi girízi ki i gi girízi.
Ise ki esí mias avgís luludi,
káti pu efímera perná,
ma in’ i agápi pu ta káni
óla alithiná.
Ine ta láthi su megála
ke káthe láthos su poná,
ma in’ i agápi pu ta káni
óla alithiná.
Den kséri i agápi mirolói,
archí ke télos de gnorízi.
Chtipái t’ aórato rolói
ki i gi girízi ki i gi girízi.
I agápi óla ta ipoméni,
i agápi óla ta elpízi.
Díni zoí stin ikuméni
ki i gi girízi ki i gi girízi.
|