Πες μου ποιος μας κυνηγάει
πες μου ποιος παλιός εχθρός,
κι η αγάπη σου έχει γίνει
μια μικρή φωτιά που σβήνει,
και λυπάμαι εγώ για σένα
και για μένα ο Θεός.
Η αγάπη χάθηκε σαν ένα καράβι
ψάχνοντας για να ’βρει κάπου μια στεριά.
Η ζωή μας κύλησε και έφτασε στο τέρμα
όπως ένα κέρμα στην κατηφοριά.
Το απέναντι φεγγάρι
σαν ανθός λουλούδισε.
Στόμα ήμουνα κλεισμένο
σε έναν κόσμο ξεχασμένο,
στόμα ήμουνα κλεισμένο
που για σε τραγούδησε.
Η αγάπη χάθηκε σαν ένα καράβι
ψάχνοντας για να ’βρει κάπου μια στεριά.
Η ζωή μας κύλησε και έφτασε στο τέρμα
όπως ένα κέρμα στην κατηφοριά.
|
Pes mu pios mas kinigái
pes mu pios paliós echthrós,
ki i agápi su échi gini
mia mikrí fotiá pu svíni,
ke lipáme egó gia séna
ke gia ména o Theós.
I agápi cháthike san éna karávi
psáchnontas gia na ’vri kápu mia steriá.
I zoí mas kílise ke éftase sto térma
ópos éna kérma stin katiforiá.
To apénanti fengári
san anthós luludise.
Stóma ímuna klisméno
se énan kósmo ksechasméno,
stóma ímuna klisméno
pu gia se tragudise.
I agápi cháthike san éna karávi
psáchnontas gia na ’vri kápu mia steriá.
I zoí mas kílise ke éftase sto térma
ópos éna kérma stin katiforiá.
|