Μες την παλιά την αγορά των νικημένων
εκεί που τ’ όνειρο κοστίζει μια ζωή,
σε βρήκα εκεί σε μια παρέα λίγων ξένων
να παζαρεύεις της ψυχής μου την τιμή.
Πόσα της δίνεις της ζωής μου να την πάρεις;
Με πόσο πόνο θα πληρώσεις να τη βρεις;
Σ’ αυτό το άγριο, το βρώμικο παζάρι
πόσο μετράτε την αξία της ψυχής;
Μες στο παλιό το παραμύθι των ανέμων
που την αγάπη κρατάν αληθινή
εκεί σε βρήκα στην παρέα των χαμένων
που αποκτάνε την ψυχή με πληρωμή.
|
Mes tin paliá tin agorá ton nikiménon
eki pu t’ óniro kostízi mia zoí,
se vríka eki se mia paréa lígon ksénon
na pazarevis tis psichís mu tin timí.
Pósa tis dínis tis zoís mu na tin páris;
Me póso póno tha plirósis na ti vris;
S’ aftó to ágrio, to vrómiko pazári
póso metráte tin aksía tis psichís;
Mes sto palió to paramíthi ton anémon
pu tin agápi kratán alithiní
eki se vríka stin paréa ton chaménon
pu apoktáne tin psichí me pliromí.
|