|
Αν είμαι μόνη μου, παρατημένη,
αν ειμ’ αιχμάλωτη και προδομένη,
τότε ποιος πρίγκηπας με πανοπλία
θα μπει καλπάζοντας στην ιστορία;
Αν είμαι όμορφη, όπως μου λέτε,
αν είμαι η άγνωστη που δε μιλιέται,
τότε ποιος άνεμος, ποια καταιγίδα
θα φέρει επίτηδες, ό,τι δεν είδα;
Αν ειμ’ ανόητη κι ονειροπόλα,
αν πάντα στάθηκα εμπόδιο σ’ όλα,
τότε τα μάγια μου μ’ ένα στιχάκι
ποιος θα τα λύσει προς το βραδάκι;
|
An ime móni mu, paratiméni,
an im’ echmáloti ke prodoméni,
tóte pios prígkipas me panoplía
tha bi kalpázontas stin istoría;
An ime ómorfi, ópos mu léte,
an ime i ágnosti pu de miliéte,
tóte pios ánemos, pia kategida
tha féri epítides, ó,ti den ida;
An im’ anóiti ki oniropóla,
an pánta státhika ebódio s’ óla,
tóte ta mágia mu m’ éna sticháki
pios tha ta lísi pros to vradáki;
|
