Δεν είσ’ εντάξει, έχεις αλλάξει,
δεν είσ’ εκείνη που ήσουν μαζί μου τον πρώτο καιρό,
τώρα τελευταία την κοπανάς που και που,
αλεπού, αλεπού, αλεπού,
τώρα τελευταία την κοπανάς που και που,
αλεπού, αλεπού, αλεπού.
Όμως να ξέρεις, θα υποφέρεις,
όταν με δεις να γυρίζω τα βράδια κι εγώ κάπου αλλού,
τώρα τελευταία την κοπανάς που και που,
αλεπού, αλεπού, αλεπού,
τώρα τελευταία την κοπανάς που και που,
αλεπού, αλεπού, αλεπού.
Άλλον αν πιάσεις και με ξεχάσεις,
κακό θα κάνεις μονάχα εσύ του δικού σου κεφαλιού,
τώρα τελευταία την κοπανάς που και που,
αλεπού, αλεπού, αλεπού,
τώρα τελευταία την κοπανάς που και που,
αλεπού, αλεπού, αλεπού.
Τώρα τελευταία την κοπανάς που και που,
αλεπού, αλεπού, αλεπού,
τώρα τελευταία την κοπανάς που και που,
αλεπού, αλεπού, αλεπού.
|
Den is’ entáksi, échis alláksi,
den is’ ekini pu ísun mazí mu ton próto keró,
tóra teleftea tin kopanás pu ke pu,
alepu, alepu, alepu,
tóra teleftea tin kopanás pu ke pu,
alepu, alepu, alepu.
Όmos na kséris, tha ipoféris,
ótan me dis na girízo ta vrádia ki egó kápu allu,
tóra teleftea tin kopanás pu ke pu,
alepu, alepu, alepu,
tóra teleftea tin kopanás pu ke pu,
alepu, alepu, alepu.
Άllon an piásis ke me ksechásis,
kakó tha kánis monácha esí tu diku su kefaliu,
tóra teleftea tin kopanás pu ke pu,
alepu, alepu, alepu,
tóra teleftea tin kopanás pu ke pu,
alepu, alepu, alepu.
Tóra teleftea tin kopanás pu ke pu,
alepu, alepu, alepu,
tóra teleftea tin kopanás pu ke pu,
alepu, alepu, alepu.
|