Η Αλίκη κατεβαίνει
Μ’ ένα μαύρο γερανό
Τη μορφή της ζωγραφίζω
Σ’ ένα κόκκινο ουρανό
Περιστρέφει το κορμί της
Στους ρυθμούς των ρολογιών
Πασαλείβοντας καθρέφτες
Με κεράσι και κραγιόν
Σαν κλόουν μορφάζει
Το πλήθος ουρλιάζει
Το φως δυναμώνει
Η νύχτα παγώνει
Η Αλίκη χορεύει
Το πλήθος αγριέυει
Το στόμα της λιώνει
Ναι, βάφει το χιόνι
Η Αλίκη δε φοβάται
Δε γελάει, δε μιλά
Δε θα βάλει στο μυαλό της
Άλλα πράγματα τρελά
Ξημερώνει στην Αθήνα
Βρέχει στην Κομοτηνή
Αναλήφθηκε δεμένη
Μ’ ορειβατικό σχοινί
Κι ο κλόουν τρομάζει
Το πλήθος ουρλιάζει
Το φως δυναμώνει
Η νύχτα παγώνει
Κι η Αλίκη χορεύει
Το πλήθος αγριεύει
Το στόμα της λιώνει
Το στόμα της λιώνει
Η Αλίκη κατεβαίνει
Μ’ ένα μαύρο γερανό
Τη μορφή της ζωγραφίζω
Σ’ ένα κόκκινο ουρανό
|
I Alíki kateveni
M’ éna mavro geranó
Ti morfí tis zografízo
S’ éna kókkino uranó
Peristréfi to kormí tis
Stus rithmus ton rologión
Pasalivontas kathréftes
Me kerási ke kragión
San klóun morfázi
To plíthos urliázi
To fos dinamóni
I níchta pagóni
I Alíki chorevi
To plíthos agriéii
To stóma tis lióni
Ne, váfi to chióni
I Alíki de fováte
De gelái, de milá
De tha váli sto mialó tis
Άlla prágmata trelá
Ksimeróni stin Athína
Oréchi stin Komotiní
Analífthike deméni
M’ orivatikó schiní
Ki o klóun tromázi
To plíthos urliázi
To fos dinamóni
I níchta pagóni
Ki i Alíki chorevi
To plíthos agrievi
To stóma tis lióni
To stóma tis lióni
I Alíki kateveni
M’ éna mavro geranó
Ti morfí tis zografízo
S’ éna kókkino uranó
|