Μια βάρκα μόνη λιώνει στη στεριά
χωρίς τιμόνι και χωρίς κουπιά,
τη δέρνει η αλμύρα, ο ήλιος κι η βροχή
και μέσα στη σιωπή πεθαίνει μοναχή,
τη δέρνει η αλμύρα, ο ήλιος κι η βροχή
και μέσα στη σιωπή πεθαίνει μοναχή.
Είν’ η καρδιά μου βάρκα στη στεριά
σαν έφυγες μακριά μια βροχερή βραδιά,
είν’ η καρδιά μου βάρκα στη στεριά
που δίχως συντροφιά με τρώει η μοναξιά.
Πέρα, μακριά το πέλαγο γελά
κι εμένα σιωπηλά το δάκρυ μου κυλά.
Μια βάρκα μόνη λιώνει στη στεριά
χωρίς τιμόνι και χωρίς κουπιά
τη δέρνει η αλμύρα, ο ήλιος κι η βροχή
και μέσα στη σιωπή πεθαίνει μοναχή,
τη δέρνει η αλμύρα, ο ήλιος κι η βροχή
και μέσα στη σιωπή πεθαίνει μοναχή.
Είν’ η καρδιά μου βάρκα στη στεριά
σαν έφυγες μακριά μια βροχερή βραδιά,
είν’ η καρδιά μου βάρκα στη στεριά
που δίχως συντροφιά με τρώει η μοναξιά.
Πέρα, μακριά το πέλαγο γελά
κι εμένα σιωπηλά το δάκρυ μου κυλά.
|
Mia várka móni lióni sti steriá
chorís timóni ke chorís kupiá,
ti dérni i almíra, o ílios ki i vrochí
ke mésa sti siopí petheni monachí,
ti dérni i almíra, o ílios ki i vrochí
ke mésa sti siopí petheni monachí.
In’ i kardiá mu várka sti steriá
san éfiges makriá mia vrocherí vradiá,
in’ i kardiá mu várka sti steriá
pu díchos sintrofiá me trói i monaksiá.
Péra, makriá to pélago gelá
ki eména siopilá to dákri mu kilá.
Mia várka móni lióni sti steriá
chorís timóni ke chorís kupiá
ti dérni i almíra, o ílios ki i vrochí
ke mésa sti siopí petheni monachí,
ti dérni i almíra, o ílios ki i vrochí
ke mésa sti siopí petheni monachí.
In’ i kardiá mu várka sti steriá
san éfiges makriá mia vrocherí vradiá,
in’ i kardiá mu várka sti steriá
pu díchos sintrofiá me trói i monaksiá.
Péra, makriá to pélago gelá
ki eména siopilá to dákri mu kilá.
|