Στα ραντεβού μας με πληγώνεις κάθε μέρα
με όσα λόγια της αγάπης κι αν μου πεις,
γιατί στο χέρι σου υπάρχει κάποια βέρα
που μου θυμίζει ότι με μια άλλη ζεις.
Αυτή τη βέρα που φορείς
βγάλ’ τη λιγάκι, να χαρείς.
Βγάλ’ τη λιγάκι, να χαρείς,
αν θέλεις να με ξαναδείς.
Είναι μαρτύριο η βέρα σου για μένα,
με τυραννάει, μου θολώνει το μυαλό,
με αναγκάζει να χωρίσω από εσένα
γιατί τη βλέπω και βαθιά μελαγχολώ.
Αυτή τη βέρα που φορείς
βγάλ’ τη λιγάκι, να χαρείς.
Βγάλ’ τη λιγάκι, να χαρείς,
αν θέλεις να με ξαναδείς.
|
Sta rantevu mas me pligónis káthe méra
me ósa lógia tis agápis ki an mu pis,
giatí sto chéri su ipárchi kápia véra
pu mu thimízi óti me mia álli zis.
Aftí ti véra pu foris
vgál’ ti ligáki, na charis.
Ogál’ ti ligáki, na charis,
an thélis na me ksanadis.
Ine martírio i véra su gia ména,
me tirannái, mu tholóni to mialó,
me anagkázi na choríso apó eséna
giatí ti vlépo ke vathiá melagcholó.
Aftí ti véra pu foris
vgál’ ti ligáki, na charis.
Ogál’ ti ligáki, na charis,
an thélis na me ksanadis.
|