Δεν είναι το σχολείο
και το Πολυτεχνείο
δεν είναι το Εθνικό Ωδείο.
Δεν είναι το Μουσείο
ιστορικό μνημείο
δεν είναι γραφικό τοπίο.
Δεν είναι τα αρχαία
θρησκευτικά και νέα
δεν είναι η ένδοξη σημαία.
Δεν είναι εκείνη η όψη
και του σπαθιού η κόψη
εγώ αλλιώς την έχω νιώσει.
Το μέτρο και το πάθος
είναι η δικιά μου Ελλάδα.
Ούτε σωστό ούτε λάθος
μια δροσερή λιακάδα
είναι η δικιά μου Ελλάδα.
Αθήνα κι επαρχία
τυφλή εργολαβία
η εθνική ενδυμασία.
Χαμένες παραδόσεις
κι ατέλειωτες πιστώσεις
τον νεκρό πως να τον σώσεις.
Το μέτρο και το πάθος
είναι η δικιά μου Ελλάδα.
Ούτε σωστό ούτε λάθος
μια δροσερή λιακάδα
είναι η δικιά μου Ελλάδα.
Ηλεκτρικά κλαρίνα
ουίσκι και ρετσίνα
απ’ όλα έχει η βιτρίνα.
Γιατί να με πειράζει
που ρούχα όλο αλλάζει
η ψυχούλα της με νοιάζει…
Το μέτρο και το πάθος
είναι η δικιά μου Ελλάδα.
Ούτε σωστό ούτε λάθος
μια δροσερή λιακάδα
είναι η δικιά μου Ελλάδα.
|
Den ine to scholio
ke to Politechnio
den ine to Ethnikó Odio.
Den ine to Musio
istorikó mnimio
den ine grafikó topío.
Den ine ta archea
thriskeftiká ke néa
den ine i éndoksi simea.
Den ine ekini i ópsi
ke tu spathiu i kópsi
egó alliós tin écho niósi.
To métro ke to páthos
ine i dikiá mu Elláda.
Oíte sostó ute láthos
mia droserí liakáda
ine i dikiá mu Elláda.
Athína ki eparchía
tiflí ergolavía
i ethnikí endimasía.
Chaménes paradósis
ki atéliotes pistósis
ton nekró pos na ton sósis.
To métro ke to páthos
ine i dikiá mu Elláda.
Oíte sostó ute láthos
mia droserí liakáda
ine i dikiá mu Elláda.
Ilektriká klarína
uíski ke retsína
ap’ óla échi i vitrína.
Giatí na me pirázi
pu rucha ólo allázi
i psichula tis me niázi…
To métro ke to páthos
ine i dikiá mu Elláda.
Oíte sostó ute láthos
mia droserí liakáda
ine i dikiá mu Elláda.
|