Απ’ το παράθυρο έρχεται η εικόνα του χειμώνα
βροχή που πέφτει δέντρα που λυγίζουν στο βοριά
και συ σκυμμένος πάντα εδώ με χέρια ματωμένα
συζήτηση αρχινάς με τον καθρέφτη σιωπηλά
Γύρω σου κάποιες κίτρινες παλιές φωτογραφίες
την εποχή που ήσουνα παιδί
Το ραδιόφωνο απ’ τα χρόνια του 50
στη μοναξιά σου παρηγοριάς φωνή
Τι σου ‘δωσε η ζωή καλό για να θυμάσαι
σε πότισε με χάπια ηδονής
Παραμυθένια χρώματα και γεύσεις του θανάτου
σε κάθε βήμα σου, σε κάθε σου στιγμή
Τώρα ο καθρέφτης έμεινε μονάχος μάρτυράς σου
σύμμαχος με τ’ άθλια τα χρόνια που μισείς
Σ’ ένα τασάκι βρίσκονται σβησμένα τ’ όνειρά σου
σ’ ένα μπουκάλι με ποτό η ίδια σου η ζωή
Σ’ ένα τασάκι βρίσκονται σβησμένα τ’ όνειρά σου
σ’ ένα μπουκάλι με ποτό η ίδια σου η ζωή
|
Ap’ to paráthiro érchete i ikóna tu chimóna
vrochí pu péfti déntra pu ligizun sto voriá
ke si skimménos pánta edó me chéria matoména
sizítisi archinás me ton kathréfti siopilá
Giro su kápies kítrines paliés fotografíes
tin epochí pu ísuna pedí
To radiófono ap’ ta chrónia tu 50
sti monaksiá su parigoriás foní
Ti su ‘dose i zoí kaló gia na thimáse
se pótise me chápia idonís
Paramithénia chrómata ke gefsis tu thanátu
se káthe víma su, se káthe su stigmí
Tóra o kathréftis émine monáchos mártirás su
símmachos me t’ áthlia ta chrónia pu misis
S’ éna tasáki vrískonte svisména t’ ónirá su
s’ éna bukáli me potó i ídia su i zoí
S’ éna tasáki vrískonte svisména t’ ónirá su
s’ éna bukáli me potó i ídia su i zoí
|