|
Ήμουν κι εγώ στο Μέγαρο Μαξίμου
Συγχάρηκα τον Καίσαρα κι εγώ
Με τη γυναίκα μου και την υπέρτασή μου
Και την αθόρυβη Αμερική μου
στο σχολείο με φωνάζανε μουγκό
Τσακώθηκα με τη Δαφνούλα μου
Την αγαπούλα μου
Πριν έρθω εδώ
Την ώρα που δοκίμαζε το μαύρο φουστάνι της
Είδε μες στη ντουλάπα το στεφάνι της
Μου το `πε μα δεν πρόσεχα εγώ
Και μου είναι θυμωμένη τώρα εδώ.
Για κοίτα με τι κομπορρημοσύνη
Μιλάει κι αλλού κοιτάζει ο εκλεκτός.
Τι νόημα έχει να ζητήσω ελεημοσύνη
Σ’ αυτόν που πάει για πλάκα στη Σελήνη
στο στρατό ήμουνα πάντα ο ντροπαλός
Κρατάει ένα ποτό στο χέρι της
Και το μαχαίρι της
Στο άλλο κρυφά
Πως έλαμπε τη μέρα που τη γνώρισα
Απ’ τη δουλειά ποτέ μου δεν τη χώρισα
Ήθελα να την προστατέψω απλά
Από τη χούντα κι απ’ τον θώκο μου μετά.
Τριγύρω οι φίλοι μου και οι εχθροί μου
Κι έξω ο λαός να καίει και να βογκά
Λες να την πήρα λάθος τη ζωή μου;
Λες να `χει λάθη η αριθμητική μου;
στα κάλαντα κρατούσα τα λεφτά
Αυτός παντρεύτηκε μια αδίστακτη
Ξανθιά λαλίστατη
Τον κυβερνά.
Του βάζει υπουργούς τις φίλες της
Νόμοι και ζώδια οι πρώτες ύλες της
Η αγάπη μου γκριζάρει και γερνά
Της λέω “θα βγούμε όταν θα φτάνουν τα λεφτά”.
Πιστεύω σ’ ένα σπίτι σαν των άλλων
Κι ας είναι ιδιοκτήτης πάντα αυτός
Νοίκια, κοινόχρηστα και ρήτρες άλλ’ αντ’ άλλων
Κι είμαι πολύ χλωμός εκτός των άλλων
Κινέζο με φωνάζει ο λαός
Θα φύγει πάλι ο Καίσαρ αύριο
Κι από μεθαύριο ξανά γυμνός
Πλησιάζω, την χαϊδεύω ήσυχα
Κάποτε δε θα ζούμε τόσο αφύσικα
Θέλω να κλάψω μα είμαι γελαστός
Είμαι ο Έλληνας πρωθυπουργός.
Κάπου στη γη στα βάθη της νυκτός
Είμ’ ένας Έλληνας πρωθυπουργός.
|
Ήmun ki egó sto Mégaro Maksímu
Sigchárika ton Kesara ki egó
Me ti gineka mu ke tin ipértasí mu
Ke tin athórivi Amerikí mu
sto scholio me fonázane mugkó
Tsakóthika me ti Dafnula mu
Tin agapula mu
Prin értho edó
Tin óra pu dokímaze to mavro fustáni tis
Ide mes sti ntulápa to stefáni tis
Mu to `pe ma den prósecha egó
Ke mu ine thimoméni tóra edó.
Gia kita me ti koborrimosíni
Milái ki allu kitázi o eklektós.
Ti nóima échi na zitíso eleimosíni
S’ aftón pu pái gia pláka sti Selíni
sto strató ímuna pánta o ntropalós
Kratái éna potó sto chéri tis
Ke to macheri tis
Sto állo krifá
Pos élabe ti méra pu ti gnórisa
Ap’ ti duliá poté mu den ti chórisa
Ήthela na tin prostatépso aplá
Apó ti chunta ki ap’ ton thóko mu metá.
Trigiro i fíli mu ke i echthri mu
Ki ékso o laós na kei ke na vogká
Les na tin píra láthos ti zoí mu;
Les na `chi láthi i arithmitikí mu;
sta kálanta kratusa ta leftá
Aftós pantreftike mia adístakti
Ksanthiá lalístati
Ton kiverná.
Tu vázi ipurgus tis fíles tis
Nómi ke zódia i prótes íles tis
I agápi mu gkrizári ke gerná
Tis léo “tha vgume ótan tha ftánun ta leftá”.
Pistevo s’ éna spíti san ton állon
Ki as ine idioktítis pánta aftós
Nikia, kinóchrista ke rítres áll’ ant’ állon
Ki ime polí chlomós ektós ton állon
Kinézo me fonázi o laós
Tha fígi páli o Kesar avrio
Ki apó methavrio ksaná gimnós
Plisiázo, tin chaidevo ísicha
Kápote de tha zume tóso afísika
Thélo na klápso ma ime gelastós
Ime o Έllinas prothipurgós.
Kápu sti gi sta váthi tis niktós
Im’ énas Έllinas prothipurgós.
|
