Σ’ αυτούς τους δρόμους που μονάχοι περπατάτε
Θα περπατάει ένα πλήθος ζωηρό
Κι αντί για βάρκες με κρις κραφτ θε να πετάτε
Πάνω απ’ τα κύματα στον όμορφο γιαλό
Εκεί που οι μύλοι στέκουν τώρα γκρεμισμένοι
Μοντέρνες βίλες θα χτιστούν τρομαχτικές
Κι η αμμουδιά που είναι παραμελημένη
Μια πλαζ θα γίνει απ’ τις πλέον κοσμικές
Συγκοινωνία δε θα κάνουν καικάκια
Αλλά βαπόρια σούπερ λουξ εκρηκτικά
Και των ψαράδων τα μικρά τους τα σπιτάκια
Ξενοδοχεία θα γινούν τουριστικά
|
S’ aftus tus drómus pu monáchi perpatáte
Tha perpatái éna plíthos zoiró
Ki antí gia várkes me kris kraft the na petáte
Páno ap’ ta kímata ston ómorfo gialó
Eki pu i míli stékun tóra gkremisméni
Montérnes víles tha chtistun tromachtikés
Ki i ammudiá pu ine parameliméni
Mia plaz tha gini ap’ tis pléon kosmikés
Sigkinonía de tha kánun kekákia
Allá vapória super luks ekriktiká
Ke ton psarádon ta mikrá tus ta spitákia
Ksenodochia tha ginun turistiká
|