Θα `ρθουν οι φίλοι,
θα `ρθουνε κι οι ξένοι,
όλοι καλεσμένοι
από μόνοι τους.
Θα `χουν μουσικές,
θα φέρουνε και όνειρα,
θα τ’ απλώσουν όλα
στο σεντόνι τους,
πλάι στο κύμα.
Θέλω γιορτή,
τη γιορτή που μου χρωστάς,
απ’ το κύμα να με πας
στον αέρα.
Θέλω τη γιορτή,
τη γιορτή που μου χρωστάς,
όσο μου γελάς,
χαρτοπόλεμο
το χρόνο θα σκορπάς.
Οι καινούριοι φίλοι
κι οι παλιοί μου έρωτες
κι οι γονείς μου θα `ρθουν
στην κορνίζα τους.
Κι όλοι αγκαλιασμένοι,
απ’ το αύριο ως το χθες,
να ο χορός που δένει
τις ανθρώπινες,
τις ανθρώπινες φωτιές.
|
Tha `rthun i fíli,
tha `rthune ki i kséni,
óli kalesméni
apó móni tus.
Tha `chun musikés,
tha férune ke ónira,
tha t’ aplósun óla
sto sentóni tus,
plái sto kíma.
Thélo giortí,
ti giortí pu mu chrostás,
ap’ to kíma na me pas
ston aéra.
Thélo ti giortí,
ti giortí pu mu chrostás,
óso mu gelás,
chartopólemo
to chróno tha skorpás.
I kenurii fíli
ki i palii mu érotes
ki i gonis mu tha `rthun
stin korníza tus.
Ki óli agkaliasméni,
ap’ to avrio os to chthes,
na o chorós pu déni
tis anthrópines,
tis anthrópines fotiés.
|