|
Έρημη γυναίκα που γυρνάς
μέσα στη νύχτα μόνη
κρύβεσαι από το φόβο
μιας αγάπης που όλο σε πληγώνει
κι ο καημός σου δεν τελειώνει
Σώμα διψασμένο για ένα χάδι
κι η αγάπη λείπει
στόμα ξεχασμένο απ’ το φιλί
και από το καρδιοχτύπι
ο καημός ποτέ δεν λείπει
Και γυρνάς τη πόλη
και σε διώχνουν όλοι
σαν πουλάκι γέρνεις
ένα φως δεν παίρνεις
Άγριο τριαντάφυλλο της νύχτας
τις ψυχές ματώνεις
άγριο λουλούδι του βοριά
με το φεγγάρι λιώνεις
και έναν έρωτα πληρώνεις
Και γυρνάς τη πόλη
και σε διώχνουν όλοι
σαν πουλάκι γέρνεις
ένα φως δεν παίρνεις
Έρημη γυναίκα που γυρνάς
μέσα στη νύχτα μόνη
κρύβεσαι απ’ το φόβο μιας αγάπης
που όλο σε πληγώνει
κι ο καημός σου δεν τελειώνει
|
Έrimi gineka pu girnás
mésa sti níchta móni
krívese apó to fóvo
mias agápis pu ólo se pligóni
ki o kaimós su den telióni
Sóma dipsasméno gia éna chádi
ki i agápi lipi
stóma ksechasméno ap’ to filí
ke apó to kardiochtípi
o kaimós poté den lipi
Ke girnás ti póli
ke se dióchnun óli
san puláki gérnis
éna fos den pernis
Άgrio triantáfillo tis níchtas
tis psichés matónis
ágrio luludi tu voriá
me to fengári liónis
ke énan érota plirónis
Ke girnás ti póli
ke se dióchnun óli
san puláki gérnis
éna fos den pernis
Έrimi gineka pu girnás
mésa sti níchta móni
krívese ap’ to fóvo mias agápis
pu ólo se pligóni
ki o kaimós su den telióni
|
