|
Στην ξερολιθιά, στο πλακόστρωτο
στα πλατάνια και στα κρύσταλλα νερά
στ’ άγρια βουνά και στ’ άστρα τα παντοτινά
σε γκρεμούς και σε ελάτια δροσερά.
Σε αρχαία καλντερίμια μες στα κλήματα
σε παλιά και στοιχειωμένα αρχοντικά
σε ξωκλήσια κι αφρισμένα κύματα
και σε πέτρινα γεφύρια λαξευτά.
Η καρδιά μου είναι στα ψηλώματα
η καρδιά μου δεν είναι εδώ.
Στα πιθάρια, σε σπηλιές, στα ρέματα
στους κισσούς, στα βρύα, στις σκιές
στις πηγές και στων λιμνών τα πνεύματα
σ’ ανθισμένα μονοπάτια κι εξοχές.
Σε έρημους σταθμούς με την αγράμπελη
στα αλώνια σκαλοπάτια στις πλαγιές
ρόδινα ακρογιάλια κι ανατολή
το χαμόγελο της φώκιας στις ακτές.
Η καρδιά μου είναι στα ψηλώματα
η καρδιά μου δεν είναι εδώ.
|
Stin kserolithiá, sto plakóstroto
sta platánia ke sta krístalla nerá
st’ ágria vuná ke st’ ástra ta pantotiná
se gkremus ke se elátia droserá.
Se archea kalnterímia mes sta klímata
se paliá ke stichioména archontiká
se ksoklísia ki afrisména kímata
ke se pétrina gefíria lakseftá.
I kardiá mu ine sta psilómata
i kardiá mu den ine edó.
Sta pithária, se spiliés, sta rémata
stus kissus, sta vría, stis skiés
stis pigés ke ston limnón ta pnevmata
s’ anthisména monopátia ki eksochés.
Se érimus stathmus me tin agrábeli
sta alónia skalopátia stis plagiés
ródina akrogiália ki anatolí
to chamógelo tis fókias stis aktés.
I kardiá mu ine sta psilómata
i kardiá mu den ine edó.
|
