|
Φεύγουν τα όνειρα πετάνε
σαν ταξιδιάρικα πουλιά
που κάποιοι τα παραφυλάνε
πυροβολούν και λύνουν τα σκυλιά.
Είσ’ ένα αστέρι στο σκοτάδι
πολύ αχνό στον ουρανό,
χαμένο μου όνειρο και χάδι
που εσκόρπισες σαν τον καπνό
Η καταιγίδα θα τσακίσει το κατάρτι,
ένας αγέρας θα φυσήξει δυνατός,
θα σε θυμάμαι καθιστό στο σκαλοπάτι,
να μου γελάς και να λούζεσαι στο φως.
Πως θα μπορέσω να κρατήσω χαρακτήρα
και να γυρίσω το κεφάλι και να πω
στη μοίρα μου που με μισεί
πως ήσουν όνειρο κι εσύ
που είσαι η ζωή μου η μισή
κι έχεις χαθεί.
Φεύγουν τα όνειρα πετάνε
σαν ταξιδιάρικα πουλιά
κοίτα τα χρόνια πως περνάνε
μας ξεγελούν, παλιώνουν τα φιλιά.
Είσ’ ένα αστέρι στο σκοτάδι
πολύ αχνό στον ουρανό,
χαμένο μου όνειρο και χάδι
που εσκόρπισες σαν τον καπνό
|
Fevgun ta ónira petáne
san taksidiárika puliá
pu kápii ta parafiláne
pirovolun ke línun ta skiliá.
Is’ éna astéri sto skotádi
polí achnó ston uranó,
chaméno mu óniro ke chádi
pu eskórpises san ton kapnó
I kategida tha tsakísi to katárti,
énas agéras tha fisíksi dinatós,
tha se thimáme kathistó sto skalopáti,
na mu gelás ke na luzese sto fos.
Pos tha boréso na kratíso charaktíra
ke na giríso to kefáli ke na po
sti mira mu pu me misi
pos ísun óniro ki esí
pu ise i zoí mu i misí
ki échis chathi.
Fevgun ta ónira petáne
san taksidiárika puliá
kita ta chrónia pos pernáne
mas ksegelun, paliónun ta filiá.
Is’ éna astéri sto skotádi
polí achnó ston uranó,
chaméno mu óniro ke chádi
pu eskórpises san ton kapnó
|
