|
Η Κική κάθε βράδυ κάνει ό,τι μπορεί
με τα’ ασήμι στ’ αυτί και με το κοκκινάδι
κι εγώ πέφτω απ’ τα σπίτια κι ούτε μια γρατζουνιά
στις εννιά κελαηδούν τα σπουργίτια
Νοίκιασέ μου γουέστερν, πάρε μου παγωτό
Παίξε τον τελικό Λίβερπουλ και Μάντσεστερ
Πήγαινέ με στη Ρώμη και στη Χαλκιδική
Η Κική δε μου έγραψε ακόμη
Πάω συχνά στα μπουρδέλα, μην το πεις πουθενά
Η Σπεράντζα Βρανά με οδηγεί στην κοπέλα
Αλβανοί, ναύτες, γέροι κι άλλοι μου συγγενείς
Μα κανείς την Κική μου δεν ξέρει
Τα τραγούδια που γράφω σπάνια έχουν ρεφρέν
Δε φοράω σουτιέν, ούτε ζω στο Αϊντάχο
Μένω στην Καλλιθέα κι αγαπάω μια Κική
Η ζωή μόνο έτσι είν’ ωραία…
|
I Kikí káthe vrádi káni ó,ti bori
me ta’ asími st’ aftí ke me to kokkinádi
ki egó péfto ap’ ta spítia ki ute mia gratzuniá
stis enniá kelaidun ta spurgitia
Nikiasé mu guéstern, páre mu pagotó
Pekse ton telikó Líverpul ke Mántsester
Pígené me sti Rómi ke sti Chalkidikí
I Kikí de mu égrapse akómi
Páo sichná sta burdéla, min to pis puthená
I Sperántza Oraná me odigi stin kopéla
Alvani, naftes, géri ki álli mu singenis
Ma kanis tin Kikí mu den kséri
Ta tragudia pu gráfo spánia échun refrén
De foráo sutién, ute zo sto Aintácho
Méno stin Kallithéa ki agapáo mia Kikí
I zoí móno étsi in’ orea…
|
