Κι αν αγαπάς όλο τον κόσμο κι όχι εμένα δεν πειράζει
Έτσι συνήθισα να μένεις στη ζωή μου
Στα δύσκολα όταν πνίγεσαι να πιάνεσαι από μένα
Να μαι την ώρα αυτή στην τρικυμία σου λιμάνι
Εγώ το μόνο που ζητώ σαν ο καιρός αλλάζει
να υπάρχω μες στα μάτια σου κι η λύπη ξεθωριάζει
Εγώ το μόνο που ζητώ όταν στη γη βραδιάζει
να ξημερώνω δίπλα σου κι η λύπη ξεθωριάζει
Κι αν αγαπάς όλο τον κόσμο κι όχι εμένα δεν πειράζει
Ξέρω το λες για να ζηλέψω ότι κάνεις
Εμπόδια για να περάσω βάζεις και θα τα προσπεράσω
ότι πονά μες στις παλάμες μου θα κλείσω
|
Ki an agapás ólo ton kósmo ki óchi eména den pirázi
Έtsi siníthisa na ménis sti zoí mu
Sta dískola ótan pnígese na piánese apó ména
Na me tin óra aftí stin trikimía su limáni
Egó to móno pu zitó san o kerós allázi
na ipárcho mes sta mátia su ki i lípi ksethoriázi
Egó to móno pu zitó ótan sti gi vradiázi
na ksimeróno dípla su ki i lípi ksethoriázi
Ki an agapás ólo ton kósmo ki óchi eména den pirázi
Kséro to les gia na zilépso óti kánis
Ebódia gia na peráso vázis ke tha ta prosperáso
óti poná mes stis palámes mu tha kliso
|