Ξένε διαβάτη που ζητάς
τη μάνα του λεβέντη.
Εγώ είμαι η μανούλα του
η μάνα που τον γέννα,
για πες μου τα μαντάτα του
γιατί τον έχω ένα.
Μάνα για σφίξε την καρδιά
και τα μαντάτα είναι βαριά.
Ξένε διαβάτη μου για πες
ποια μάτια τον πλανέψαν;
Ποια μάτια να τον κάνανε
και μένα μ’ απαρνιέται;
Ότι και να του έτυχε
η μάνα δεν ξεχνιέται.
Μάνα για σφίξε την καρδιά
στο σπίτι σου έπεσε φωτιά.
Ξένε διαβάτη να μου πεις
μην έχει αρρωστήσει.
Ποια του δροσίζει με νερό
το στόμα το στεγνό του;
Ποια ξημεροβραδιάζεται
μπρος το προσκέφαλο του;
Μάνα για σφίξε την καρδιά
Ο γιος σου δεν υπάρχει πια.
|
Kséne diaváti pu zitás
ti mána tu levénti.
Egó ime i manula tu
i mána pu ton génna,
gia pes mu ta mantáta tu
giatí ton écho éna.
Mána gia sfíkse tin kardiá
ke ta mantáta ine variá.
Kséne diaváti mu gia pes
pia mátia ton planépsan;
Pia mátia na ton kánane
ke ména m’ aparniéte;
Όti ke na tu étiche
i mána den ksechniéte.
Mána gia sfíkse tin kardiá
sto spíti su épese fotiá.
Kséne diaváti na mu pis
min échi arrostísi.
Pia tu drosízi me neró
to stóma to stegnó tu;
Pia ksimerovradiázete
bros to proskéfalo tu;
Mána gia sfíkse tin kardiá
O gios su den ipárchi pia.
|