Είχανε φτάσει Κυριακή
Τους είπαν θα ’χετε βροχή
Στην παραλία ένα πλοίο σκοτεινό
Στην κάμαρά τους το ταβάνι χαμηλό
Όλοι οι δρόμοι υγροί
Ο καθένας μια ιστορία
Τους πείραζε η υγρασία
Έχουν γίνει νευρικοί
Δεν μπορούν να ’χουν τη θάλασσα
Μια συνήθεια είναι όλα λέει αυτή
Είχανε μάθει στη σιωπή
Οι άλλοι μίλαγαν πολύ
Στη θύμησή τους η παλιά τους η ζωή
Έχει θαμπώσει κι έχει γίνει μακρινή
|
Ichane ftási Kiriakí
Tus ipan tha ’chete vrochí
Stin paralía éna plio skotinó
Stin kámará tus to taváni chamiló
Όli i drómi igri
O kathénas mia istoría
Tus piraze i igrasía
Έchun gini nevriki
Den borun na ’chun ti thálassa
Mia siníthia ine óla léi aftí
Ichane máthi sti siopí
I álli mílagan polí
Sti thímisí tus i paliá tus i zoí
Έchi thabósi ki échi gini makriní
|