Είναι τα βάσανα πολλά
Η κάθε μια της μου κολλά
Και με τα λόγια τα πικρά της με πληγώνουν
Και τα νευράκια κάθε μιας
Το ξέρει όλος ο ντουνιά
Πάντα οι καημένες οι μοδίστρες τα πληρώνουν
Την χοντρή να την ισιώσεις
Την λεπτή να την παχύνεις
Την κοντή να την ψηλώσεις
Την ψηλή να την κοντύνεις
Να τη κοντύνεις;
Μα πως να την κοντύνεις;
Δεν είναι επάγγελμα αυτό
Είναι μαρτύριο
Είναι μια κόλαση
Σωστό βασανιστήριο
Όλα του κόσμου τα στραβά
Η Πελαγίτσα τα τραβά
Κι από την σύγχυση το βλέπω πως θα λιώσω
Κι όσα λεφτά κι αν πληρωθώ
Αφού μ’ αυτές θα τρελαθώ
Στον νευρολόγο κάποια μέρα θα τα δώσω
Έχει πάχος λέει βγάλε
Μάξι θέλει η μακρυκάνα
Έχει στήθος; Λέει βάλε
Μίνι θέλει η στραβοκάνα
Μίνι θέλει η στραβοκάνα;
Μα με τι πόδια;
Δεν είναι επάγγελμα αυτό
Είναι μαρτύριο
Είναι μια κόλαση
Σωστό βασανιστήριο
Μη γίνετε μοδίστρες ποτέ
Καφετζούδες κυρίες μου!
|
Ine ta vásana pollá
I káthe mia tis mu kollá
Ke me ta lógia ta pikrá tis me pligónun
Ke ta nevrákia káthe mias
To kséri ólos o ntuniá
Pánta i kaiménes i modístres ta plirónun
Tin chontrí na tin isiósis
Tin leptí na tin pachínis
Tin kontí na tin psilósis
Tin psilí na tin kontínis
Na ti kontínis;
Ma pos na tin kontínis;
Den ine epángelma aftó
Ine martírio
Ine mia kólasi
Sostó vasanistírio
Όla tu kósmu ta stravá
I Pelagitsa ta travá
Ki apó tin sígchisi to vlépo pos tha lióso
Ki ósa leftá ki an plirothó
Afu m’ aftés tha trelathó
Ston nevrológo kápia méra tha ta dóso
Έchi páchos léi vgále
Máksi théli i makrikána
Έchi stíthos; Léi vále
Míni théli i stravokána
Míni théli i stravokána;
Ma me ti pódia;
Den ine epángelma aftó
Ine martírio
Ine mia kólasi
Sostó vasanistírio
Mi ginete modístres poté
Kafetzudes kiríes mu!
|