Έχω έναν κόσμο μικρό κρυμμένο μες στο μυαλό
Έχω μαζί μου ένα αστέρι που το πολυαγαπώ
Κοντά μου ήρθες εσύ, μια πεταλούδα μικρή
Ένα παράξενο πλάσμα, δίχως λογική
Όλοι μιλούν για αγάπη από καρδιάς
Όμως τα ψεύτικα λόγια δε φτάνουν σε μας
Λένε πως έχουνε ζήσει εμπειρίες ζωής
μα σαν βγάλουν τη μάσκα τρέχεις για να κρυφτείς
Σε θέλω σαν τρελός, δεν είμαι μοναχός
Στο όνειρο πετάω και νιώθω δυνατός
Σε θέλω σαν τρελός, μαζί σου ολοταχώς
να μπούμε σ’ ένα τρένο να γίνουμε καπνός
Έχω έναν κόσμο μικρό, φτιαγμένο μόνο για δυο
που δε χωρά τίποτα άλλο μόνο να σ’ αγαπώ
μα αυτές τις τρεις συλλαβές και με δυο θέσεις κενές
μες στης καρδιάς το ταξίδι να χαθούμε απ’ το χθες
|
Έcho énan kósmo mikró krimméno mes sto mialó
Έcho mazí mu éna astéri pu to poliagapó
Kontá mu írthes esí, mia petaluda mikrí
Έna parákseno plásma, díchos logikí
Όli milun gia agápi apó kardiás
Όmos ta pseftika lógia de ftánun se mas
Léne pos échune zísi ebiríes zoís
ma san vgálun ti máska tréchis gia na kriftis
Se thélo san trelós, den ime monachós
Sto óniro petáo ke niótho dinatós
Se thélo san trelós, mazí su olotachós
na bume s’ éna tréno na ginume kapnós
Έcho énan kósmo mikró, ftiagméno móno gia dio
pu de chorá típota állo móno na s’ agapó
ma aftés tis tris sillavés ke me dio thésis kenés
mes stis kardiás to taksídi na chathume ap’ to chthes
|