Μεθύσαμε για μια στιγμή και τη στιγμή ζητάμε
Έχουμε ανοίξει την ψυχή, γι’ αυτό και τραγουδάμε
Μια μέρα σαν και αυτήν αρμονική, μελλοντική
Θα λάμψεις σε γιορτή στην πόλη αυτήν και σ’ άλλη γη
Του κόσμου όλη η χαρά και του χορού το βήμα
Στέριωσαν μέσα στην καρδιά σαν έκοψες το νήμα
Εδώ που θα σταθείς ο αθλητής, ο νικητής
Ποτέ μην ξεχαστείς, πρωταθλητής, πρωταθλητής
Να με κρατάς στη γειτονιά, να μη με πιάνει κλάμα
Η Νίκη σβήνει τη σκουριά στου μαχαιριού τη λάμα
Για σένα συγγενείς οι θεατές με τις φωτιές
Σταθήκαμε πιστοί, αν αγαπάς δεν έχει χθες
Νικήσαμε στο Στάδιο μπροστά στους κεφαλάδες
Ξεχάσαμε τη φτώχια μας και τους τρελούς καβγάδες
Η μοίρα, ο καιρός, ο Ιλισός που τραγουδά
Σκορπίζει με το φως, γελούν παιδιά με μια καρδιά
|
Methísame gia mia stigmí ke ti stigmí zitáme
Έchume aniksi tin psichí, gi’ aftó ke tragudáme
Mia méra san ke aftín armonikí, mellontikí
Tha lámpsis se giortí stin póli aftín ke s’ álli gi
Tu kósmu óli i chará ke tu choru to víma
Stériosan mésa stin kardiá san ékopses to níma
Edó pu tha stathis o athlitís, o nikitís
Poté min ksechastis, protathlitís, protathlitís
Na me kratás sti gitoniá, na mi me piáni kláma
I Níki svíni ti skuriá stu macheriu ti láma
Gia séna singenis i theatés me tis fotiés
Stathíkame pisti, an agapás den échi chthes
Nikísame sto Stádio brostá stus kefaládes
Ksechásame ti ftóchia mas ke tus trelus kavgádes
I mira, o kerós, o Ilisós pu tragudá
Skorpízi me to fos, gelun pediá me mia kardiá
|