|
Η νύχτα κλειδώνει
Τα μάτια που λιώνει
Και δε μετανιώνει
Η νύχτα ποτέ
Η νύχτα σεντόνι
Κορμιά τσαλακώνει
Και ό, τι τελειώνει
Το κάνει σουξέ
Η νύχτα πληρώνει
Φιλιά που ματώνει
Και δεν πελαγώνει
Η νύχτα ποτέ
Η νύχτα χρεώνει
Χρυσάφι και σκόνη
Και αποτελειώνει
Αγάπες κλισέ
Και ρίχνει παγάκια στην πίκρα
Και φτιάχνει ποτά δυνατά
Μετά ανεβαίνει στην πίστα
Μετά δεν υπάρχει μετά
Η νύχτα δηλώνει
Βεντέτα και μόνη
Και δε μεγαλώνει
Η νύχτα ποτέ
Η νύχτα οθόνη
Στις φίρμες παγώνει
Και αποθεώνει
Τα πρώτα κασέ
|
I níchta klidóni
Ta mátia pu lióni
Ke de metanióni
I níchta poté
I níchta sentóni
Kormiá tsalakóni
Ke ó, ti telióni
To káni suksé
I níchta pliróni
Filiá pu matóni
Ke den pelagóni
I níchta poté
I níchta chreóni
Chrisáfi ke skóni
Ke apotelióni
Agápes klisé
Ke ríchni pagákia stin píkra
Ke ftiáchni potá dinatá
Metá aneveni stin písta
Metá den ipárchi metá
I níchta dilóni
Oentéta ke móni
Ke de megalóni
I níchta poté
I níchta othóni
Stis fírmes pagóni
Ke apotheóni
Ta próta kasé
|
