|
Έσβησε τ’ άστρο
και το φεγγάρι
κι έγινε η νύχτα
πικρή λαβωματιά
Που να ‘ναι τώρα
το παλικάρι
σε ποιο λιμάνι
ποια θάλασσα πλατιά
Στον κεραυνό και στη βροχή
κάνω κρυφά μια προσευχή
να ‘χεις τον ήλιο συντροφιά
στη συννεφιά
Έκλεισαν όλες
του κόσμου οι στράτες
χάθηκε η μέρα
βασίλεψε το φως
Ρωτώ τη νύχτα
και τους διαβάτες
που να ‘ναι ο φίλος
που να ‘ναι ο αδερφός
Στον κεραυνό και στη βροχή
κάνω κρυφά μια προσευχή
να ‘χεις τον ήλιο συντροφιά
στη συννεφιά
|
Έsvise t’ ástro
ke to fengári
ki égine i níchta
pikrí lavomatiá
Pu na ‘ne tóra
to palikári
se pio limáni
pia thálassa platiá
Ston keravnó ke sti vrochí
káno krifá mia prosefchí
na ‘chis ton ílio sintrofiá
sti sinnefiá
Έklisan óles
tu kósmu i strátes
cháthike i méra
vasílepse to fos
Rotó ti níchta
ke tus diavátes
pu na ‘ne o fílos
pu na ‘ne o aderfós
Ston keravnó ke sti vrochí
káno krifá mia prosefchí
na ‘chis ton ílio sintrofiá
sti sinnefiá
|
