|
Τη νύχτα περισσότερο μου λείπεις
τη νύχτα σ’ αγαπάω πιο πολύ.
Την ώρα που σε θέλω εδώ να μείνεις
εσύ πετάς, φεύγεις σαν πουλί.
Η νύχτα θέλει έρωτα
και πράγματα αφανέρωτα.
Έλα κοντά μου, έλα, μείνε ως το πρωί.
Παράτα τα μπερδέματα,
δε λέει η νύχτα ψέματα.
Πάρε μου απόψε μ’ ένα χάδι τη ζωή.
Τη νύχτα η αγάπη σου με καίει,
τις στάχτες μου μαζεύω το πρωί,
την ώρα αυτή που διάφανοι κι ωραίοι
μοιάζουμε σαν δυο μικροί θεοί.
Η νύχτα θέλει έρωτα
και πράγματα αφανέρωτα.
Έλα κοντά μου, έλα, μείνε ως το πρωί.
Παράτα τα μπερδέματα,
δε λέει η νύχτα ψέματα.
Πάρε μου απόψε μ’ ένα χάδι τη ζωή.
|
Ti níchta perissótero mu lipis
ti níchta s’ agapáo pio polí.
Tin óra pu se thélo edó na minis
esí petás, fevgis san pulí.
I níchta théli érota
ke prágmata afanérota.
Έla kontá mu, éla, mine os to pri.
Paráta ta berdémata,
de léi i níchta psémata.
Páre mu apópse m’ éna chádi ti zoí.
Ti níchta i agápi su me kei,
tis stáchtes mu mazevo to pri,
tin óra aftí pu diáfani ki orei
miázume san dio mikri thei.
I níchta théli érota
ke prágmata afanérota.
Έla kontá mu, éla, mine os to pri.
Paráta ta berdémata,
de léi i níchta psémata.
Páre mu apópse m’ éna chádi ti zoí.
|
