Απ’ την αρχή, δεν κάναμε εμείς οι δυο
και τελεσίγραφο, μου στέλνεις αυστηρό…
πως τελειώνει η υπομονή σου,
πίσω θέλεις τη ζωή σου
κι απ’ τα μάτια σου, πως θέλεις, να χαθώ…
Μα ό,τι κι αν λες, το ξέρεις χώρια, δεν μπορούμε…
δεσμός μας έδεσε εξωπραγματικός,
με τέτοια αγάπη, ως τ’ αστέρια θ’ ανεβούμε,
να γίνεις Πούλια εσύ κι εγώ ο Αυγερινός…
Σ’ ανατολή και δύση, θα μας κρατήσει, ο ουρανός
κι όλοι οι ερωτευμένοι, θα λεν’ η Πούλια κι ο Αυγερινός…
Όλοι τριγύρω λένε, θα `ταν λογικό,
εσύ κορίτσι από σπίτι αρχοντικό,
να ξαναρχίσεις τη ζωή σου,
έτσι αρμόζει στην τιμή σου,
όσο για μένα, να μα στείλεις από ’ δω…
Μα ό,τι κι άν λεν’, το ξέρεις χώρια, δεν μπορούμε…
δεσμός μας έδεσε εξωπραγματικός,
με τέτοια αγάπη, ως τ’ αστέρια θ’ ανεβούμε,
να γίνεις Πούλια εσύ κι εγώ ο Αυγερινός…
Σ’ ανατολή και δύση, θα μας κρατήσει, ο ουρανός
κι όλοι οι ερωτευμένοι, θα λέν’ η Πούλια κι ο Αυγερινός
|
Ap’ tin archí, den káname emis i dio
ke telesígrafo, mu stélnis afstiró…
pos telióni i ipomoní su,
píso thélis ti zoí su
ki ap’ ta mátia su, pos thélis, na chathó…
Ma ó,ti ki an les, to kséris chória, den borume…
desmós mas édese eksopragmatikós,
me tétia agápi, os t’ astéria th’ anevume,
na ginis Pulia esí ki egó o Avgerinós…
S’ anatolí ke dísi, tha mas kratísi, o uranós
ki óli i erotevméni, tha len’ i Pulia ki o Avgerinós…
Όli trigiro léne, tha `tan logikó,
esí korítsi apó spíti archontikó,
na ksanarchísis ti zoí su,
étsi armózi stin timí su,
óso gia ména, na ma stilis apó ’ do…
Ma ó,ti ki án len’, to kséris chória, den borume…
desmós mas édese eksopragmatikós,
me tétia agápi, os t’ astéria th’ anevume,
na ginis Pulia esí ki egó o Avgerinós…
S’ anatolí ke dísi, tha mas kratísi, o uranós
ki óli i erotevméni, tha lén’ i Pulia ki o Avgerinós
|