Μ’ είκοσι φθινόπωρα και άνοιξη καμία
απ’ την Υπάτη το `σκασα και πήγα στη Λαμία.
Ήμουν μικρούλα κι άπραγη και δροσερή κι ωραία
πως το `παθα μανούλα μου κι αγάπησα εκδορέα.
Το γαρ πολύ του έρωτος γεννά παραφροσύνη
γι’ αυτό και ο Αλή Πασάς έπνιξε τη Φροσύνη.
Στο δρόμο μου σφυρίζανε και με φωνάζαν Γκόλφω
μα ευτυχώς τον Τάσο μου τον λέγανε Ροδόλφο.
Ήμουν ψηλή κι ανάλαφρη κι αφράτη και μοιραία
πως έμπλεξα μανούλα μου με τέτοιο διαφθορέα.
Το γαρ πολύ του έρωτος γεννά παραφροσύνη
γι’ αυτό κι οι νέοι μουσικοί θαυμάζουν τον Ροσίνι.
Από σκαλί σ’ άλλο σκαλί κι από φιλί σε πάθος
πήρα σοκάκι ανάποδα και μονοπάτι λάθος.
Κι απ’ το Ροδόλφο στο Μηνά κι απ’ τον Κοσμά στον Πάνο
πελάγωσα μανούλα μου και τώρα τι να κάνω.
Το γαρ πολύ του έρωτος γεννά παραφροσύνη
το διάβασα στον Παλαμά, το βρήκα στον Δροσίνη.
|
M’ ikosi fthinópora ke ániksi kamía
ap’ tin Ipáti to `skasa ke píga sti Lamía.
Ήmun mikrula ki ápragi ke droserí ki orea
pos to `patha manula mu ki agápisa ekdoréa.
To gar polí tu érotos genná parafrosíni
gi’ aftó ke o Alí Pasás épnikse ti Frosíni.
Sto drómo mu sfirízane ke me fonázan Gkólfo
ma eftichós ton Táso mu ton légane Rodólfo.
Ήmun psilí ki análafri ki afráti ke mirea
pos ébleksa manula mu me tétio diafthoréa.
To gar polí tu érotos genná parafrosíni
gi’ aftó ki i néi musiki thafmázun ton Rosíni.
Apó skalí s’ állo skalí ki apó filí se páthos
píra sokáki anápoda ke monopáti láthos.
Ki ap’ to Rodólfo sto Miná ki ap’ ton Kosmá ston Páno
pelágosa manula mu ke tóra ti na káno.
To gar polí tu érotos genná parafrosíni
to diávasa ston Palamá, to vríka ston Drosíni.
|