|
Κρεμάστηκες από τα χείλη μου κι απόψε
ν’ ακούσεις τραγουδάκια της στιγμής.
Όταν ακούσεις όμως τη ζωή μου
τότε να δούμε τότε τι θα πεις.
Από φωτιά κι αμόνι έχω περάσει
από ατσάλι έχω φτιαχτεί,
και την ψυχή μου έχω κρεμάσει
απ’ το ταβάνι με κλωστή.
Μαγεύτηκες από τα λόγια μου και πάλι,
από τον ήχο και τα φώτα της σκηνής.
Εφημερία έχει πάντα η ψυχή μου
όπως μία πύλη κλινικής
Από φωτιά κι αμόνι έχω περάσει
από ατσάλι έχω φτιαχτεί,
και την ψυχή μου έχω κρεμάσει
απ’ το ταβάνι με κλωστή.
|
Kremástikes apó ta chili mu ki apópse
n’ akusis tragudákia tis stigmís.
Όtan akusis ómos ti zoí mu
tóte na dume tóte ti tha pis.
Apó fotiá ki amóni écho perási
apó atsáli écho ftiachti,
ke tin psichí mu écho kremási
ap’ to taváni me klostí.
Mageftikes apó ta lógia mu ke páli,
apó ton ícho ke ta fóta tis skinís.
Efimería échi pánta i psichí mu
ópos mía píli klinikís
Apó fotiá ki amóni écho perási
apó atsáli écho ftiachti,
ke tin psichí mu écho kremási
ap’ to taváni me klostí.
|
