Να περπατάς με τη σκιά σου
να τρως, να πίνεις, να γελάς, να τραγουδάς
και να θυμάσαι αν κοιμάσαι να ξυπνάς
και να ‘ναι δίπλα σου όπου πας
Να ‘ναι θεός το ταίρι σου
κι άμα δεν είναι δεν πειράζει
δε βαριέσαι δε σε νοιάζει
μη σκοντάφτεις δεν αλλάζει
γιατί αύριο χαράζει
Να βγαίνεις βόλτα με τον ίσκιο σου
κι αν σου ‘χει κάνει τη ζωή πατίνι
κι ας τρέχει από πίσω σου χαμίνι
από μπροστά αφεντικό και οδηγός και φυλαχτό
φρουρός και σύντροφος πιστός
αγαπημένος άγνωστος
Να περπατάς με τη σκιά σου
για να ‘χει ο ήλιος συντροφιά
τα σκονισμένα βήματα
τα λόγια σου τα μυστικά
και τα μικρά διλήμματα
|
Na perpatás me ti skiá su
na tros, na pínis, na gelás, na tragudás
ke na thimáse an kimáse na ksipnás
ke na ‘ne dípla su ópu pas
Na ‘ne theós to teri su
ki áma den ine den pirázi
de variése de se niázi
mi skontáftis den allázi
giatí avrio charázi
Na vgenis vólta me ton ískio su
ki an su ‘chi káni ti zoí patíni
ki as tréchi apó píso su chamíni
apó brostá afentikó ke odigós ke filachtó
frurós ke síntrofos pistós
agapiménos ágnostos
Na perpatás me ti skiá su
gia na ‘chi o ílios sintrofiá
ta skonisména vímata
ta lógia su ta mistiká
ke ta mikrá dilímmata
|