Τα βρου βρου, τα βρου βρου,
δεν υπάρχει άλλη πιο χορευταρού.
Όσα πάνε κι όσα έρθουν,
γεα σου, βρε Σμυρνιά,
είσαι το καμάρι μας
μες στην προσφυγιά.
Τα βρου βρου, τα βρου βρου,
δεν υπάρχει άλλη πιο χορευταρού.
Η Σμυρνιά, η σκανταλιάρα
απ’ την Κοκκινιά,
μόλις πιει δυο ποτηράκια,
παίρνει η γλώσσα της φωτιά.
Μας ξετρελαίνει με τα καλαμπούρια
κι όταν αρχίζει τα Σμυρναίικα τραγούδια,
πάνω στο κέφι της φωνάζει, έξω φτώχεια,
λίγα χρόνια και καλά.
Τα βρου βρου, τα βρου βρου,
δεν υπάρχει άλλη πιο χορευταρού.
Όσα πάνε κι όσα έρθουν,
γεια σου, βρε Σμυρνιά,
είσαι το καμάρι μας
μες στην προσφυγιά.
Τα βρου βρου, τα βρου βρου,
δεν υπάρχει άλλη πιο χορευταρού.
Φέρε, μπάρμπα, κι άλλα ούζα,
φέρε παστουρμά,
βάλε, αν θέλεις, κι ένα δίσκο
με Σμυρναίικο ζουρνά.
Να θυμηθούμε λίγο, τα παλιά μας,
τα ξεφαντώματα, τα γλέντια τα τρελά μας,
έτσι κι απόψε, να καεί το πελεκούδι,
σπάσ’ τα όλα, βρε Σμυρνιά.
Τα βρου βρου, τα βρου βρου,
δεν υπάρχει άλλη πιο χορευταρού.
Όσα πάνε κι όσα έρθουν,
γει σου, βρε Σμυρνιά,
είσαι το καμάρι μας
μες στην προσφυγιά.
Τα βρου βρου, τα βρου βρου,
δεν υπάρχει άλλη πιο χορευταρού.
|
Ta vru vru, ta vru vru,
den ipárchi álli pio choreftaru.
Όsa páne ki ósa érthun,
gea su, vre Smirniá,
ise to kamári mas
mes stin prosfigiá.
Ta vru vru, ta vru vru,
den ipárchi álli pio choreftaru.
I Smirniá, i skantaliára
ap’ tin Kokkiniá,
mólis pii dio potirákia,
perni i glóssa tis fotiá.
Mas ksetreleni me ta kalaburia
ki ótan archízi ta Smirnika tragudia,
páno sto kéfi tis fonázi, ékso ftóchia,
líga chrónia ke kalá.
Ta vru vru, ta vru vru,
den ipárchi álli pio choreftaru.
Όsa páne ki ósa érthun,
gia su, vre Smirniá,
ise to kamári mas
mes stin prosfigiá.
Ta vru vru, ta vru vru,
den ipárchi álli pio choreftaru.
Fére, bárba, ki álla uza,
fére pasturmá,
vále, an thélis, ki éna dísko
me Smirniko zurná.
Na thimithume lígo, ta paliá mas,
ta ksefantómata, ta gléntia ta trelá mas,
étsi ki apópse, na kai to pelekudi,
spás’ ta óla, vre Smirniá.
Ta vru vru, ta vru vru,
den ipárchi álli pio choreftaru.
Όsa páne ki ósa érthun,
gi su, vre Smirniá,
ise to kamári mas
mes stin prosfigiá.
Ta vru vru, ta vru vru,
den ipárchi álli pio choreftaru.
|