|
Της εξοχής τα πρωινά
θα τα βρούμε ξανά
αγκαλιά στο κρεβάτι
και δεν πειράζει που τόσο νωρίς
θα κοιτάμε χωρίς
να γυρεύουμε κάτι.
Της σιγουριάς τα υλικά
είναι λόγια γλυκά
σε κασέτες γραμμένα
γι’ αυτά που ήρθανε τόσο αργά
μα τα πήρε η καρδιά
με τα χέρια ανοιγμένα.
Η Σωτηρία της ψυχής
είναι πολύ μεγάλο πράγμα
σαν ταξιδάκι αναψυχής
μ’ ένα κρυμμένο τραύμα.
Μια παραλία ερημική
και ν’ απλώναμε εκεί
της ζωής μας το βήμα
και δεν πειράζει που τόσα φιλιά
πριν να γίνουν παλιά
θα τα πάρει το κύμα.
Κι εκεί στην άκρη της γραμμής
θα χαρίζουμε εμείς
τα παλιά μας κομμάτια
σ’ αυτά που ήτανε τόσο μικρά
μα που ρίχναν σκιά
για να μοιάζουν παλάτια.
|
Tis eksochís ta priná
tha ta vrume ksaná
agkaliá sto kreváti
ke den pirázi pu tóso norís
tha kitáme chorís
na girevume káti.
Tis siguriás ta iliká
ine lógia gliká
se kasétes gramména
gi’ aftá pu írthane tóso argá
ma ta píre i kardiá
me ta chéria anigména.
I Sotiría tis psichís
ine polí megálo prágma
san taksidáki anapsichís
m’ éna krimméno trafma.
Mia paralía erimikí
ke n’ aplóname eki
tis zoís mas to víma
ke den pirázi pu tósa filiá
prin na ginun paliá
tha ta pári to kíma.
Ki eki stin ákri tis grammís
tha charízume emis
ta paliá mas kommátia
s’ aftá pu ítane tóso mikrá
ma pu ríchnan skiá
gia na miázun palátia.
|
