Παράξενη που είναι αυτή η σιωπή
τα δάκρυα πλημμύρισαν τη γη
χαμένη αγκαλιά
χαμένα τα φιλιά
χαμένα και τα όνειρά μας πια
χαμένη αγκαλιά
χαμένα τα φιλιά
χαμένα και τα όνειρά μας πια
Τώρα που πια δε μ’ αγαπάς
τώρα που θες αλλού να πας
που όλα τελειώσανε για μας
κι αφού σε χάνω
δώσε μου δυο γλυκά φιλιά
την τελευταία σου αγκαλιά
και με τη γλύκα των χειλιών σου
ας πεθάνω
Τα σύννεφα σκεπάσαν την καρδιά
στα μάτια η βροχή κι η λησμονιά
χαμένη αγκαλιά
χαμένα τα φιλιά
χαμένα και τα όνειρά μας πια
χαμένη αγκαλιά
χαμένα τα φιλιά
χαμένα και τα όνειρά μας πια
Τώρα που πια δε μ’ αγαπάς
τώρα που θες αλλού να πας
που όλα τελειώσανε για μας
κι αφού σε χάνω
δώσε μου δυο γλυκά φιλιά
την τελευταία σου αγκαλιά
και με τη γλύκα των χειλιών σου
ας πεθάνω
|
Parákseni pu ine aftí i siopí
ta dákria plimmírisan ti gi
chaméni agkaliá
chaména ta filiá
chaména ke ta ónirá mas pia
chaméni agkaliá
chaména ta filiá
chaména ke ta ónirá mas pia
Tóra pu pia de m’ agapás
tóra pu thes allu na pas
pu óla teliósane gia mas
ki afu se cháno
dóse mu dio gliká filiá
tin teleftea su agkaliá
ke me ti glíka ton chilión su
as petháno
Ta sínnefa skepásan tin kardiá
sta mátia i vrochí ki i lismoniá
chaméni agkaliá
chaména ta filiá
chaména ke ta ónirá mas pia
chaméni agkaliá
chaména ta filiá
chaména ke ta ónirá mas pia
Tóra pu pia de m’ agapás
tóra pu thes allu na pas
pu óla teliósane gia mas
ki afu se cháno
dóse mu dio gliká filiá
tin teleftea su agkaliá
ke me ti glíka ton chilión su
as petháno
|