|
Τη νύχτα αυτή η αστυνομία
μάζεψε τους αλήτες απ’ το πάρκο
πλάκωσε το εκατό
κι ακουγόταν μέχρι εδώ η σειρήνα
φύγε φύγε όσο έμεινε καιρός
γιατί η νύχτα στο κρατητήριο είναι κρύα
πως βαστιέται τέτοιος εξευτελισμός
και το στόμα σου φαρμάκι απ’ τα τσιγάρα
το πρωί στο λεωφορείο στριμωχτός
μια διαδήλωση κοιτάς πίσω απ’ τα τζάμια.
Από όλα τα τραγούδια
αγαπούσα πιο πολύ τα λαϊκά
η ζωή μου έχει αλλάξει
κι έτσι τώρα δε με ζαχαρώνουν πια
Το κλειδί βάζω στην πόρτα για να μπω
το δωμάτιο είναι κρύο και στενό
όταν πέφτει το βραδάκι τι να πω
σε θυμάμαι με το πράσινο παλτό.
Όταν πέφτει το σκοτάδι
στα υπόγεια τα ρεύματα βουίζουν
την αλήθεια ποιος θα μάθει
ένορκοι πληρωμένοι θα με κρίνουν
Η ζωή μου έχει γεμίσει μυστικά,
στους διαδρόμους ψευδομάρτυρες καπνίζουν
και οι φίλοι με κερνούν ναρκωτικά
και το κόμμα με τραβάει απ’ το μανίκι.
Κι έτσι εδώ σε ξαναβρίσκω
Αλέξη πες μου,
Αλέξη πες μου αν με θυμάσαι
το καλοκαίρι έχει τελειώσει
από καιρό έχει τελειώσει
τι ζητάς
στην παραλία τα καφενεία είναι κλειστά
κι η θάλασσα βρώμικη και σάπια
μετανάστες ξαναγύρισαν εδώ
τρομαγμένοι φεύγουν απ’ τη Γερμανία
την καρδιά μου στους σταθμούς την τυραννώ.
Μην κοιτάς τους στρατιώτες
στα δημόσια ουρητήρια σοβαροί
μου θυμίζουν επεμβάσεις
μου θυμίζουν δυσκολίες ΙΧ
την θυμάμαι ένα κάμπο να διαβαίνει
στο ασανσέρ όλο φοβότανε να μπει
η συννεφούλα μου κερδίζει το παιχνίδι
τώρα στα χέρια της κρατάει το ψαλίδι
κι έτσι είναι περισσότερο ορφανή
Κι έτσι εδώ σε ξαναβρίσκω
Αλέξη πες μου με τι λόγια να στο πω
τα ορφανά μου που κρυώνουνε
μου κάνουνε βαρύ εκβιασμό
που ακούστηκε ο Άλκης να πεθαίνει,
όλη νύχτα ψήνονταν στον πυρετό
στο διάδρομο είχα δει ένα νεκρό
οι γιατροί δε μας δίνουν σημασία
βιαστικά μας κουβαλούν στα χειρουργεία
Η μποτίλια έχει αδειάσει
του μπάρμπα Αλέξανδρου η μποτίλια έχει αδειάσει
κι απ’ το πάρκο μέχρι εδώ
η σειρήνα του εκατό
ακούς ουρλιάζει
το δωμάτιο είναι κρύο και στενό
κι ο Τσιτσάνης μ’ ένα γιάλα με προγκάρει
αυτή τη νύχτα η καρδιά μου είναι βαριά
δεν υπάρχει ούτε μια λέξη να την ψάξεις
αλλά εσύ που μ’ αγαπούσες
μια φορά όπως πριν έτσι και τώρα θα με νιώσεις.
|
Ti níchta aftí i astinomía
mázepse tus alítes ap’ to párko
plákose to ekató
ki akugótan méchri edó i sirína
fíge fíge óso émine kerós
giatí i níchta sto kratitírio ine kría
pos vastiéte tétios ekseftelismós
ke to stóma su farmáki ap’ ta tsigára
to pri sto leoforio strimochtós
mia diadílosi kitás píso ap’ ta tzámia.
Apó óla ta tragudia
agapusa pio polí ta laiká
i zoí mu échi alláksi
ki étsi tóra de me zacharónun pia
To klidí vázo stin pórta gia na bo
to domátio ine krío ke stenó
ótan péfti to vradáki ti na po
se thimáme me to prásino paltó.
Όtan péfti to skotádi
sta ipógia ta revmata vuízun
tin alíthia pios tha máthi
énorki pliroméni tha me krínun
I zoí mu échi gemísi mistiká,
stus diadrómus psevdomártires kapnízun
ke i fíli me kernun narkotiká
ke to kómma me travái ap’ to maníki.
Ki étsi edó se ksanavrísko
Aléksi pes mu,
Aléksi pes mu an me thimáse
to kalokeri échi teliósi
apó keró échi teliósi
ti zitás
stin paralía ta kafenia ine klistá
ki i thálassa vrómiki ke sápia
metanástes ksanagirisan edó
tromagméni fevgun ap’ ti Germanía
tin kardiá mu stus stathmus tin tirannó.
Min kitás tus stratiótes
sta dimósia uritíria sovari
mu thimízun epemvásis
mu thimízun diskolíes ICh
tin thimáme éna kábo na diaveni
sto asansér ólo fovótane na bi
i sinnefula mu kerdízi to pechnídi
tóra sta chéria tis kratái to psalídi
ki étsi ine perissótero orfaní
Ki étsi edó se ksanavrísko
Aléksi pes mu me ti lógia na sto po
ta orfaná mu pu kriónune
mu kánune varí ekviasmó
pu akustike o Άlkis na petheni,
óli níchta psínontan ston piretó
sto diádromo icha di éna nekró
i giatri de mas dínun simasía
viastiká mas kuvalun sta chirurgia
I botília échi adiási
tu bárba Aléksandru i botília échi adiási
ki ap’ to párko méchri edó
i sirína tu ekató
akus urliázi
to domátio ine krío ke stenó
ki o Tsitsánis m’ éna giála me progkári
aftí ti níchta i kardiá mu ine variá
den ipárchi ute mia léksi na tin psáksis
allá esí pu m’ agapuses
mia forá ópos prin étsi ke tóra tha me niósis.
|
