Σ’ αυτή τη χώρα τη μικρή
που μοίρα δεν τη μοίρανε
ήρθανε και μ’ αφήσανε
μια παγωμένη αυγή.
Τα χείλια μου στεγνώσανε
τα χέρια μου παγώσανε
κι ούτε αγκαλιά δεν βρέθηκε
ούτε πικρό φιλί.
Αν θυμηθείς ποια ήμουνα
γίνου και πάλι ταίρι μου
και βάλε το μαχαίρι μου
στην πιο κρυφή πληγή.
Με γάλα κι αίμα της καρδιάς
σαν μάνα σε μεγάλωσα
κι αν κάποτε σε μάλωσα
συγχώρα με κι εσύ.
Σ’ αυτή τη χώρα τη μικρή
χύθηκε το κρασί
στην κάμαρά μου αν κοιμηθείς
θα σ’ εύρει το πρωί.
Τα χέρια μου παγώσανε
τα γόνατα μου λιώσανε
όλος ο κόσμος χάθηκε
σαν χάθηκες κι εσύ.
|
S’ aftí ti chóra ti mikrí
pu mira den ti mirane
írthane ke m’ afísane
mia pagoméni avgí.
Ta chilia mu stegnósane
ta chéria mu pagósane
ki ute agkaliá den vréthike
ute pikró filí.
An thimithis pia ímuna
ginu ke páli teri mu
ke vále to macheri mu
stin pio krifí pligí.
Me gála ki ema tis kardiás
san mána se megálosa
ki an kápote se málosa
sigchóra me ki esí.
S’ aftí ti chóra ti mikrí
chíthike to krasí
stin kámará mu an kimithis
tha s’ evri to pri.
Ta chéria mu pagósane
ta gónata mu liósane
ólos o kósmos cháthike
san cháthikes ki esí.
|