Μέσα σε μια στιγμή
άλλαξε η ζωή μου
ήταν Κυριακή
που σε είδα απέναντί μου.
Σε κέρασα ποτό,
μου είπες στην υγειά σου,
κι από το βράδυ αυτό
με κράτησες κοντά σου,
και μ’ αρρώστησες
αν θέλω να σε χάσω δε με ρώτησες…
Κυριακή και εγώ στις αναμνήσεις μου χαμένος
είσαι άλλου και εγώ για σένα είμαι τώρα ξένος.
Κυριακή λιώμα στο πάτωμα κομματιασμένος
να `σαι εκεί
η χειρότερη μου μέρα είναι η Κυριακή!
Μέσα σε μια στιγμή
πήρε η ζωή μου χρώμα
μου έδωσε ζωή
στο άψυχο μου σώμα.
Σ’ αγάπησα πολύ πιο πάνω κι από μένα
μα πήγαν τελικά τα όνειρα χαμένα,
και μ’ αρρώστησες
αν θέλω να σε χάσω δε με ρώτησες.
|
Mésa se mia stigmí
állakse i zoí mu
ítan Kiriakí
pu se ida apénantí mu.
Se kérasa potó,
mu ipes stin igiá su,
ki apó to vrádi aftó
me krátises kontá su,
ke m’ arróstises
an thélo na se cháso de me rótises…
Kiriakí ke egó stis anamnísis mu chaménos
ise állu ke egó gia séna ime tóra ksénos.
Kiriakí lióma sto pátoma kommatiasménos
na `se eki
i chiróteri mu méra ine i Kiriakí!
Mésa se mia stigmí
píre i zoí mu chróma
mu édose zoí
sto ápsicho mu sóma.
S’ agápisa polí pio páno ki apó ména
ma pígan teliká ta ónira chaména,
ke m’ arróstises
an thélo na se cháso de me rótises.
|