Είμαι φωνή που βγαίνει απ’ τη σιωπή σου,
είμαι το φεγγάρι που κοιτάς
Είμαι χαρά που περπατά μαζί σου,
είμαι καημός που σιγοτραγουδάς
Είμαι τραγούδι τις καρδιές που ανοίγει,
είμαι αντίλαλος απ’ τα βουνά
Είμαι αγκαλιά που μπαίνουν μέσα λίγοι,
είμαι μια αγάπη που σε κυβερνά
Είμαι βροχή στη σκέψη σου που βρέχει,
όταν τα παράλογα σε καιν
Είμαι καρδιά για σένα που αντέχει,
φτάνει τα μάτια σου μη δω να κλαιν
Είμαι τραγούδι τις καρδιές που ανοίγει,
είμαι αντίλαλος απ’ τα βουνά
Είμαι αγκαλιά που μπαίνουν μέσα λίγοι,
είμαι μια αγάπη που σε κυβερνά
|
Ime foní pu vgeni ap’ ti siopí su,
ime to fengári pu kitás
Ime chará pu perpatá mazí su,
ime kaimós pu sigotragudás
Ime tragudi tis kardiés pu anigi,
ime antílalos ap’ ta vuná
Ime agkaliá pu benun mésa lígi,
ime mia agápi pu se kiverná
Ime vrochí sti sképsi su pu vréchi,
ótan ta paráloga se ken
Ime kardiá gia séna pu antéchi,
ftáni ta mátia su mi do na klen
Ime tragudi tis kardiés pu anigi,
ime antílalos ap’ ta vuná
Ime agkaliá pu benun mésa lígi,
ime mia agápi pu se kiverná
|