Σαν φίλοι χωριζόμαστε μ’ αφήνεις μόνη πια,
στα μάτια κοιταζόμαστε για λιγοστά σκαλιά
πριν κλείσει η πόρτα πίσω σου ρωτάς τι θα γινώ.
Μη νοιάζεσαι λοιπόν γιατί η ζωή είν’ ωραία
το δάκρυ αυτό τώρα το στερνό
θα το στεγνώσει ο καιρός.
Μη νοιάζεσαι λοιπόν γιατί η ζωή είν’ ωραία
κυλάει ξανά η ρόδα της ζωής,
τι κι αν χωρίσαμε εμείς.
Νομίζουμε καμιά φορά πως ήταν πυρκαγιά
μα ήταν μια μικρή φωτιά, μιας στιγμής χαρά.
Τι κι αν πονέσαμε κι εμείς, περνά ό,τι κι αν πεις.
Μη νοιάζεσαι λοιπόν γιατί η ζωή είν’ ωραία
το δάκρυ αυτό τώρα το στερνό
θα το στεγνώσει ο καιρός.
Μη νοιάζεσαι λοιπόν γιατί η ζωή είν’ ωραία
κυλάει ξανά η ρόδα της ζωής,
τι κι αν χωρίσαμε εμείς.
Μπορεί να θέλω να `μαι ελεύθερη
μπορεί μια αγάπη άλλη να βρω,
ποιος ξέρει τι θα μου συμβεί στη ζωή.
Λα λα λα λα λα λα, η ζωή είναι ωραία
λα λα λα λα, λα λα λα λα λα…
Γεια σου και,
μη νοιάζεσαι λοιπόν γιατί η ζωή είν’ ωραία
κυλάει ξανά η ρόδα της ζωής,
τι κι αν χωρίσαμε εμείς.
Τι κι αν χωρίσαμε εμείς,
αφού η ζωή είναι ωραία.
|
San fíli chorizómaste m’ afínis móni pia,
sta mátia kitazómaste gia ligostá skaliá
prin klisi i pórta píso su rotás ti tha ginó.
Mi niázese lipón giatí i zoí in’ orea
to dákri aftó tóra to sternó
tha to stegnósi o kerós.
Mi niázese lipón giatí i zoí in’ orea
kilái ksaná i róda tis zoís,
ti ki an chorísame emis.
Nomízume kamiá forá pos ítan pirkagiá
ma ítan mia mikrí fotiá, mias stigmís chará.
Ti ki an ponésame ki emis, perná ó,ti ki an pis.
Mi niázese lipón giatí i zoí in’ orea
to dákri aftó tóra to sternó
tha to stegnósi o kerós.
Mi niázese lipón giatí i zoí in’ orea
kilái ksaná i róda tis zoís,
ti ki an chorísame emis.
Bori na thélo na `me eleftheri
bori mia agápi álli na vro,
pios kséri ti tha mu simvi sti zoí.
La la la la la la, i zoí ine orea
la la la la, la la la la la…
Gia su ke,
mi niázese lipón giatí i zoí in’ orea
kilái ksaná i róda tis zoís,
ti ki an chorísame emis.
Ti ki an chorísame emis,
afu i zoí ine orea.
|