|
Τα κρυμμένα μυστικά, λόγια ηρεμιστικά
να μου διώχνουν τη φοβία στη χαμένη μου εφηβεία
Στον παράδεισο χτυπώ να μου ανοίξουνε να μπω
αναβράζοντα τ’αστέρια στα ληγμένα καλοκαίρια
Ένα τραύμα τατουάζ…και η ζωή μου στο μοντάζ
με τα ρούχα τα δικά μου διασκεδάζει η μοναξιά μου
Τα μηνύματα κοιτώ απ’τον ίδιο μου εαυτό
τις πληγές να μη ξεχνάω στο μυαλό μου τις περνάω
Μια πάνω μια κάτω και η ζωή μου άνω κάτω
στο μέλλον μου κοιτάζομαι
αγάπη εγώ χρειάζομαι
αγάπη…αγάπη…αγάπη…
Χάδια βιολογικά δάκρυα δυναμωτικά
ό, τι νιώθω δεν τ’αγγίζω μοναχά το ζωγραφίζω
μένει ισόβια η βροχή στη δική μου την ψυχή
χειροπέδες με τη βία στη δική μου φαντασία
Στο μεγάλο πανικό θα μιλάω στον ενικό
Οικειότητα μεγάλη δε φοβάμαι όπως οι άλλοι
στης καρδιάς μου το βυθό…είναι λέω κανείς εδώ;
θα δολώνω τ’όνειρό μου μήπως βρω τον άνθρωπό μου
|
Ta krimména mistiká, lógia iremistiká
na mu dióchnun ti fovía sti chaméni mu efivia
Ston parádiso chtipó na mu aniksune na bo
anavrázonta t’astéria sta ligména kalokeria
Έna trafma tatuáz…ke i zoí mu sto montáz
me ta rucha ta diká mu diaskedázi i monaksiá mu
Ta minímata kitó ap’ton ídio mu eaftó
tis pligés na mi ksechnáo sto mialó mu tis pernáo
Mia páno mia káto ke i zoí mu áno káto
sto méllon mu kitázome
agápi egó chriázome
agápi…agápi…agápi…
Chádia viologiká dákria dinamotiká
ó, ti niótho den t’angizo monachá to zografízo
méni isóvia i vrochí sti dikí mu tin psichí
chiropédes me ti vía sti dikí mu fantasía
Sto megálo panikó tha miláo ston enikó
Ikiótita megáli de fováme ópos i álli
stis kardiás mu to vithó…ine léo kanis edó;
tha dolóno t’óniró mu mípos vro ton ánthropó mu
|
