|
Η γυναίκα μου γκρινιάζει
και μου στήνει τον καυγά,
πότε μούτρα κατεβάζει,
πότε γλώσσα μια οκά,
η γυναίκα μου γκρινιάζει
και μου στήνει τον καυγά.
Βρε γυναίκα, βρε γυναίκα,
με τη φαγωμάρα σου,
θα σε διώξω κάποια μέρα,
αχ, και θα πας στη μάνα σου.
Πότε ο φίλος μου της φταίει,
πότε γιατί γέλασα,
βρε, μ’ εσένα που `χω μπλέξει
πριν την ώρα γέρασα,
βρε, μ’ εσένα που `χω μπλέξει
πριν την ώρα γέρασα.
Βρε γυναίκα, βρε γυναίκα,
με τη φαγωμάρα σου,
θα σε διώξω κάποια μέρα,
αχ, και θα πας στη μάνα σου.
Δεν αντέχω πια τη γκρίνια,
θα μου φύγει το μυαλό,
πριν να πιάσω το μπερντάχι,
φύγε κι άντε στο καλό,
δεν αντέχω πια τη γκρίνια,
θα μου φύγει το μυαλό.
Βρε γυναίκα, βρε γυναίκα,
με τη φαγωμάρα σου,
θα σε διώξω κάποια μέρα,
αχ, και θα πας στη μάνα σου.
|
I gineka mu gkriniázi
ke mu stíni ton kavgá,
póte mutra katevázi,
póte glóssa mia oká,
i gineka mu gkriniázi
ke mu stíni ton kavgá.
Ore gineka, vre gineka,
me ti fagomára su,
tha se diókso kápia méra,
ach, ke tha pas sti mána su.
Póte o fílos mu tis ftei,
póte giatí gélasa,
vre, m’ eséna pu `cho bléksi
prin tin óra gérasa,
vre, m’ eséna pu `cho bléksi
prin tin óra gérasa.
Ore gineka, vre gineka,
me ti fagomára su,
tha se diókso kápia méra,
ach, ke tha pas sti mána su.
Den antécho pia ti gkrínia,
tha mu fígi to mialó,
prin na piáso to berntáchi,
fíge ki ánte sto kaló,
den antécho pia ti gkrínia,
tha mu fígi to mialó.
Ore gineka, vre gineka,
me ti fagomára su,
tha se diókso kápia méra,
ach, ke tha pas sti mána su.
|
