Ήλιος κόκκινος ζεστός στάθηκε στην κάμαρά μου
Ξύπνησε όλη η πολιτεία κάτω απ’ τα παράθυρά μου
Το παιδί πάει στο σχολειό του κι ο εργάτης στην δουλειά
πρωινά δυο μάτια ανοίγει όμορφη μια κοπελιά
Ήλιε κόκκινε αρχηγέ
δώσ’ το σύνθημα εσύ
κι η χαρά ν’ αναστηθεί
το σκοτάδι θα πεθάνει και θ’ ανάψει η χαραυγή
Ο εργάτης βλαστημάει και τραβάει για τον σταθμό
να ο ήλιος ανεβαίνει σαν σημαία στον ουρανό
μπρος στης φάμπρικας την πύλη ο εργάτης σταματά
όμορφη η μέρα γνέφει κι απ’ το ρούχο τον τραβά
Ε ε σύντροφέ μου αχ τι κακό
μέρα μ᾿ ήλιο σαν κι αυτό
να την τρώει τ’ αφεντικό
Σήκω ήλιε πιο ψηλά να σε δούνε τα παιδιά
δες χορεύει η κοπελιά με στεφάνι στα μαλλιά
τα παιδιά θα μεγαλώσουν θ’ αγαπούν την κοπελιά
κι όλα τότε θα `ν’ δικά μας ήλιος, ουρανός, χαρά
Ε ε σύντροφε ήλιε σε ρωτώ
το ποτήρι αν ξεχειλίσει τι θα γίνει τ’ αφεντικό
Ε ε μέρα μ᾿ ήλιο σαν κι αυτό
αλίμονο στ’ αφεντικό.
|
Ήlios kókkinos zestós státhike stin kámará mu
Ksípnise óli i politia káto ap’ ta paráthirá mu
To pedí pái sto scholió tu ki o ergátis stin duliá
priná dio mátia anigi ómorfi mia kopeliá
Ήlie kókkine archigé
dós’ to sínthima esí
ki i chará n’ anastithi
to skotádi tha petháni ke th’ anápsi i charavgí
O ergátis vlastimái ke travái gia ton stathmó
na o ílios aneveni san simea ston uranó
bros stis fábrikas tin píli o ergátis stamatá
ómorfi i méra gnéfi ki ap’ to rucho ton travá
E e síntrofé mu ach ti kakó
méra m᾿ ílio san ki aftó
na tin trói t’ afentikó
Síko ílie pio psilá na se dune ta pediá
des chorevi i kopeliá me stefáni sta malliá
ta pediá tha megalósun th’ agapun tin kopeliá
ki óla tóte tha `n’ diká mas ílios, uranós, chará
E e síntrofe ílie se rotó
to potíri an ksechilísi ti tha gini t’ afentikó
E e méra m᾿ ílio san ki aftó
alímono st’ afentikó.
|