Τις τελευταίες μου στιγμές
τα βλέπω όλα καθαρά
είν’ η καρδιά μου μια πληγή
γιατί δε γνώρισα χαρά
Τις τελευταίες μου στιγμές
να `τανε κάτι να φανεί
να μ’ έπαιρνε από το χθες
να μου ξανάδινε ζωή
Τις τελευταίες μου στιγμές
θα `θελα κάπου να πιαστώ
όμως δεν έχω υπομονή
και δεν μπορώ να ξεχαστώ
Τις τελευταίες μου στιγμές
ας ακουγόταν μια φωνή
“Λάθος” να φώναζε και “Δες”
“Λάθος τη βλέπεις τη ζωή”
Ήλιε μου….
Ήλιε μου αύριο που θα βγεις
δε θα με βρεις, δε θα με δεις
Ήλιε μου…
Ήλιε μου μη με λυπηθείς
που θα `χω φύγει, να χαρείς…
Δε με αγάπησε κανείς
οι φίλοι ήταν της στιγμής
κι αύριο ήλιε που θα βγεις
δε θα με βρεις…
Ήλιε μου…
|
Tis teleftees mu stigmés
ta vlépo óla kathará
in’ i kardiá mu mia pligí
giatí de gnórisa chará
Tis teleftees mu stigmés
na `tane káti na fani
na m’ éperne apó to chthes
na mu ksanádine zoí
Tis teleftees mu stigmés
tha `thela kápu na piastó
ómos den écho ipomoní
ke den boró na ksechastó
Tis teleftees mu stigmés
as akugótan mia foní
“Láthos” na fónaze ke “Des”
“Láthos ti vlépis ti zoí”
Ήlie mu….
Ήlie mu avrio pu tha vgis
de tha me vris, de tha me dis
Ήlie mu…
Ήlie mu mi me lipithis
pu tha `cho fígi, na charis…
De me agápise kanis
i fíli ítan tis stigmís
ki avrio ílie pu tha vgis
de tha me vris…
Ήlie mu…
|