Όσο με διώχνεις πιο πολύ σε αγαπάω
και βήμα βήμα σαν σκιά σ’ ακολουθώ
Όσο με διώχνεις τα φιλιά σου προσκυνάω
θέλεις δε θέλεις μια ζωή θα σ’ αγαπώ
Ηλιοβασίλεμα θλιμμένο μοιάζει η ζωή μου κι απορώ
αφού με έκανες κομμάτια γιατί ακόμα σ’ αγαπώ
Ηλιοβασίλεμα θλιμμένο μοιάζει η ζωή μου κι απορώ
γιατί με άφησες μονάχο στης μοναξιάς μου το κενό
Σαν επισκέπτης θα ‘ρχομαι στα όνειρά σου
και μες στη νύχτα θα σου κλέβω τα φιλιά
Κι όταν τ’ όνειρο θα ρίχνεις στη φωτιά σου
στη μοναξιά μου θα γυρίζω σιωπηλά
Ηλιοβασίλεμα θλιμμένο μοιάζει η ζωή μου κι απορώ
αφού με έκανες κομμάτια γιατί ακόμα σ’ αγαπώ
Ηλιοβασίλεμα θλιμμένο μοιάζει η ζωή μου κι απορώ
γιατί με άφησες μονάχο στης μοναξιάς μου το κενό
|
Όso me dióchnis pio polí se agapáo
ke víma víma san skiá s’ akoluthó
Όso me dióchnis ta filiá su proskináo
thélis de thélis mia zoí tha s’ agapó
Iliovasílema thlimméno miázi i zoí mu ki aporó
afu me ékanes kommátia giatí akóma s’ agapó
Iliovasílema thlimméno miázi i zoí mu ki aporó
giatí me áfises monácho stis monaksiás mu to kenó
San episképtis tha ‘rchome sta ónirá su
ke mes sti níchta tha su klévo ta filiá
Ki ótan t’ óniro tha ríchnis sti fotiá su
sti monaksiá mu tha girízo siopilá
Iliovasílema thlimméno miázi i zoí mu ki aporó
afu me ékanes kommátia giatí akóma s’ agapó
Iliovasílema thlimméno miázi i zoí mu ki aporó
giatí me áfises monácho stis monaksiás mu to kenó
|