Φίσκα η γειτονιά στο παιδομάνι
τράνταζε απ’ τα γέλια η αλάνα
Βάζαμε αντήλιο την παλάμη
Και μ’ ένα μαντήλι στο καλάμι
Κάναμε σινιάλο στ’ αεροπλάνα
Ήμασταν παιδιά κι ονειρευόμασταν
Χώρες μακρινές και ξωτικές
Ήμασταν παιδιά και φανταζόμασταν
Μια ζωή γεμάτη Κυριακές
Με τις φυσαρμόνικες τ’ αγόρια
Το σκαρφάλωμα στα λεωφορεία
Τα κορίτσια πάνω απ’ τ’ ανηφόρια
Κοίταζαν με κιάλια τα βαπόρια
Το καμπαναριό, την παραλία
|
Físka i gitoniá sto pedománi
trántaze ap’ ta gélia i alána
Oázame antílio tin palámi
Ke m’ éna mantíli sto kalámi
Káname siniálo st’ aeroplána
Ήmastan pediá ki onirevómastan
Chóres makrinés ke ksotikés
Ήmastan pediá ke fantazómastan
Mia zoí gemáti Kiriakés
Me tis fisarmónikes t’ agória
To skarfáloma sta leoforia
Ta korítsia páno ap’ t’ anifória
Kitazan me kiália ta vapória
To kabanarió, tin paralía
|