|
Όλα όπως τ’ άφησα τα βρήκα,
το πορτατίφ στην ίδια θέση και το βάζο
κι είχες στα μάτια σου τη γλύκα
αυτή που τόσα μου θυμίζει και τρομάζω…
Ψάχνω συνέχεια στο μυαλό μου
λέξεις αδιάφορες να βρω και πρόταση να φτιάξω
μα δυσκολεύομαι ακόμα
κι όλο κρατιέμαι σ’ αγαπώ να μην φωνάξω…
Ήρθα, όχι για να μείνω
ήρθα για να δω τι κάνεις μόνο
τώρα σ’ έχω ξεπεράσει
δεν μπορείς να με γεμίζεις πόνο
ήρθα, ήρθα, για λίγο μόνο…
Ένιωσα άβολα κι ωραία
όταν τυχαία με ακούμπησες στον ώμο
όμως δεν έχει σημασία
αφού κι οι δυο έχουμε πάρει άλλο δρόμο…
Όσο αβάσταχτο κι αν είναι
πρέπει να φύγω να ξεχάσω να σ’ αφήσω
κάτι να κάνω πια για μένα
και μια φορά τον εαυτό μου ν’ αγαπήσω
Ήρθα, όχι για να μείνω
ήρθα για να δω τι κάνεις μόνο
τώρα σ’ έχω ξεπεράσει
δεν μπορείς να με γεμίζεις πόνο
ήρθα, ήρθα, για λίγο μόνο…
|
Όla ópos t’ áfisa ta vríka,
to portatíf stin ídia thési ke to vázo
ki iches sta mátia su ti glíka
aftí pu tósa mu thimízi ke tromázo…
Psáchno sinéchia sto mialó mu
léksis adiáfores na vro ke prótasi na ftiákso
ma diskolevome akóma
ki ólo kratiéme s’ agapó na min fonákso…
Ήrtha, óchi gia na mino
írtha gia na do ti kánis móno
tóra s’ écho kseperási
den boris na me gemízis póno
írtha, írtha, gia lígo móno…
Έniosa ávola ki orea
ótan tichea me akubises ston ómo
ómos den échi simasía
afu ki i dio échume pári állo drómo…
Όso avástachto ki an ine
prépi na fígo na ksecháso na s’ afíso
káti na káno pia gia ména
ke mia forá ton eaftó mu n’ agapíso
Ήrtha, óchi gia na mino
írtha gia na do ti kánis móno
tóra s’ écho kseperási
den boris na me gemízis póno
írtha, írtha, gia lígo móno…
|
